بیت کوین چیست؟ صفر تا صد بیت کوین

زمان مطالعه: 56 دقیقه

مقدمه

این روزها اگر پیگیر خبرهای بازارهای مالی باشید قطعاً نام بیت کوین (BTC) را بسیار شنیده‌اید. در این نوشتار قصد داریم Bitcoin را به صورت کامل به شما معرفی کنیم.

بیت کوین چیست؟ چطور در بیت کوین سرمایه‌گذاری کنم؟ روش‌های خرید و فروش بیت کوین چیست؟ آیا استفاده از بیت کوین در ایران، قانونی است؟ برای یافتن پاسخ این سؤالات و مواردی شبیه به آنها، در ادامه این مطلب همراه ما باشید.

بیت کوین (Bitcoin) چیست؟

اولین بار نام بیت کوین (Bitcoin)، در آگوست 2008 بعد از ثبت دامنه‌ای به آدرس bitcoin.org به دست دو برنامه‌نویس به نام‌های ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) و مارتی مالمی (Martti Malmi) شنیده شد و توجه بسیاری را به خود جلب کرد. در اکتبر همان سال، ساتوشی، سندی را به شکل وایت پیپر (White paper) تحت عنوان «بیت کوین: سیستم نقدی الکترونیکی نظیر به نظیر» منتشر کرد. البته پیش از اکتبر، ساتوشی به همراه دیگر محققانی که به صورت داوطلبانه در این پروژه فعالیت می‌کردند، اطلاعات مختصری را در فروم‌های مختلف و در قالب ایمیل، در اختیار افراد قرار داده بودند. اما جمع‌بندی و نسخه نهایی این تحقیقات، در سال 2008 در قالب یک وایت پیپر منتشر شد و در اختیار عموم قرار گرفت.

در این سند محتوایی، به بررسی اصول عملکرد بیت کوین (BTC) پرداخته می‌شود. در واقع این ارز جدید، به عنوان یک سیستم پرداخت الکترونیکی با قابلیت اطمینان بالا بدون نیاز به نظارت مستقیم هیچ مرکزی جهت بررسی و تأیید تراکنش‌ها، معرفی می‌شود. به طور خلاصه، این سند شکل جدیدی از ارز را توصیف کرده است؛ ارزی که امکان انجام انواع نقل و انتقالات مالی را بین افرادی که هیچ شناخت و اعتمادی به یکدیگر ندارند، به راحتی فراهم خواهد کرد.

این سیستم همچنین به کاربران اجازه می‌دهد که پیام‌ها، معاملات و داده‌ها را با استفاده از فناوری رمزگذاری (Encryption)، تأیید کنند و از این طریق از افشای هویتشان نزد دیگر افراد، جلوگیری نمایند.

در ژانویه 2009، اولین تراکنش با ارز دیجیتال بیت کوین بین دو رایانه متعلق به ناکاموتو و هال فینی (Hal Finney)، توسعه‌دهنده و علاقه‌مند به رمزارزها انجام شد.

تا به امروز، هیچ کس نمی‌داند که ساتوشی ناکاموتو واقعاً کیست. در خصوص هویت واقعی ساتوشی، نظریه‌های مختلفی بیان شده است. تا جایی که حتی یک نفر به نام دوریان ناکاموتو از طرف خبرنگار نیویورک در سال 2014 به اشتباه به عنوان خالق Bitcoin معرفی شد! اما در سال‌های اخیر، شناسایی هویت واقعی خالق بیت کوین، اهمیت خود را تا حد زیادی از دست داده است؛ چراکه در نهایت به دلیل غیرمتمرکز بودن پلتفرم، دانستن اینکه Satoshi Nakamoto کیست، واقعاً مهم نیست.

کوچک‌ترین واحد بیت کوین، ساتوشی نامیده می‌شود که معادل 0.00000001 بیت کوین است. همین مسئله باعث می‌شود که انجام بسیاری از معاملات مالی، با کمترین مقدار هم با استفاده از Bitcoin، امکان‌پذیر باشد. بیت کوین که اغلب با علامت اختصاری BTC نشان داده می‌شود، اولین نمونه از آن چیزی است که امروزه رمزارز می‌نامیم.

نگاهی کمی دقیق‌تر به بیت کوین

اولین تفاوت مهم بیت کوین با سایر ارزهای فیات (ارزهای فیزیکی مثل دلار و یورو)، نوع و روش استفاده از آن است. Bitcoin مانند دلار یا یورو چاپ نمی‌شود؛ در واقع توسط کامپیوترهای سراسر دنیا با استفاده از نرم افزارهای مخصوص، ایجاد شده و به صورت الکترونیکی در برنامه‌هایی به نام کیف پول (Wallet) نگهداری می‌شود. برخلاف سرویس‌های پرداخت مانند PayPal یا کارت‌های اعتباری ویزا کارت و مسترکارت، به محض ارسال بیت کوین، امکان کنسل کردن تراکنش یا پس گرفتن بیت کوین وجود ندارد.

ویژگی دیگر بیت کوین این است که عرضه آن به بانک مرکزی و دولت ها وابسته نیست و توسط الگوریتم‌های مخصوص، کنترل می‌شود. در واقع بانک‌های مرکزی می‌توانند با کنترل مقدار عرضه ارزهای فیات (دلار، یورو، ین و غیره) ارزش یک ارز را نسبت به دیگر ارزها، تغییر دهند.

این در حالی است که عرضه بیت کوین به 21 میلیون کوین در طول زمان، محدود شده است. این نکته باعث افزایش جذابیت Bitcoin جهت سرمایه‌گذاری می‌شود؛ چراکه از لحاظ تئوری، اگر تقاضا رشد کند و عرضه همان مقدار باقی بماند، ارزش ارز افزایش می‌یابد.

به طور کلی، ارزش بیت کوین از زمان معرفی آن بسیار افزایش یافته و تا سال 2021 رشد 40000 درصدی را تجربه کرد. به خاطر داشته باشید که تعیین قیمت واقعی یک دارایی غیرمتمرکز مانند بیت کوین، امکانپذیر نیست. در واقع ابزارهای تحلیل و صرافی‌های ارز دیجیتال، قیمت‌های مختلفی برای Bitcoin در هر زمان مشخص کنند که ناشی از اختلاف در نقدینگی دارایی، افت تعداد معاملات و سایر عوامل است. سایت های محاسبه قیمت معمولا از شاخص قیمت بیت کوین (BPI) استفاده می‌کند که میانگین قیمت بیت کوین را در صرافی‌های برتر جهانی نشان می‌دهد.

بیت کوین یعنی چه؟ (معرفی تخصصی بیت کوین)

به طور کلی اصطلاح «بیت کوین» 2 تعبیر دارد:

1- توکن بیت کوین: توکن به واحدی از ارز دیجیتال گفته می‌شود که سرمایه‌گذاران آن را خریداری می‌کنند و مالک آن هستند. توکن بیت کوین در کیف پول‌هایی که آدرسی منحصربه‌فرد مانند:

1A1zP1eP5QGefi2DMPTfTL5SLmv7DivfNa

دارند، نگهداری می‌شود. بنابراین زمانی که قصد انتقال و دریافت Bitcoin را داشته باشید، از طریق کلید عمومی می‌توانید آن را ارسال و از طریق کلید خصوصی به موجودی کیف پول یا همان توکن دسترسی داشته باشید.

2- پروتکل بیت کوین: شامل یک دفتر کل توزیع شده است که کلیه اطلاعات معاملات انجام‌شده توسط بیت کوین در آن ثبت می‌شود. این دفتر کل حجم زیادی دارد که روی هزاران کامپیوتر در سراسر جهان ذخیره می‌شود. در واقع شبکه هر معامله‌ای را که با موفقیت انجام می‌شود در این دفترها ثبت و سپس آنها را به سایر دفاتر ثبت‌شده در شبکه منتقل می‌کند. هنگامی که همه شبکه‌ها توافق کردند که همه اطلاعات صحیح را ثبت کرده‌اند، شبکه برای همیشه تراکنش را تأیید و ثبت می‌کند.

همان‌طور که گفته شد، Bitcoin به سیستم متمرکز بانکداری سنتی وابستگی ندارد. از آنجا که هر نود (Node) در شبکه متعلق به یک نهاد خصوصی است، کل شبکه وظیفه تأمین امنیت دفتر کل را به عهده دارد. بنابراین وقتی کسری از Bitcoin را برای شخص دیگری ارسال می‌کنید، کل شبکه در تأیید و ثبت این تراکنش، شرکت می‌کند. این فرآیند تمرکززدایی، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شبکه بیت کوین در نظر گرفته می‌شود؛ چراکه هیچ نهاد متمرکزی، شبکه بیت کوین را کنترل نمی‌کند. در واقع پروتکل بیت کوین توسط گروهی از رمزگذاران داوطلب نگهداری می‌شود و با استفاده از یک شبکه باز اختصاصی در سراسر جهان اجرا می‌شود.

علاوه بر این، از آنجا که اعتبارسنج مرکزی در این شبکه وجود ندارد، نیازی به احراز هویت کاربران، هنگام ارسال و دریافت بیت کوین نیست. وقتی فردی درخواست ارسال Bitcoin را در شبکه ثبت می‌کند، پروتکل بررسی می‌کند که آیا فرستنده مقدار بیت کوین لازم و همچنین اختیار ارسال آنها را دارد یا نه. به عبارت دیگر، کاربران بیت کوین از لحاظ تئوری، به صورت نیمه ناشناس فعالیت می‌کنند و شبکه خود مانند پلیسی است که اطمینان حاصل می‌کند افراد بد حساب، وارد چرخه معاملاتی نشوند.

بنابراین هر گونه فعالیتی درون شبکه بیت کوین را می‌توان شبه‌ناشناس تعریف کرد. در عمل، هر کاربر با آدرس کیف پول منحصر به خود مشخص می‌شود که از همان برای ردیابی معاملات هم استفاده می‌گردد. بنابراین در صورتی که تخلفی با استفاده از بیت کوین انجام گیرد، شناسایی کاربر امکان‌پذیر است.

علاوه بر این، طبق قانون، بیشتر صرافی‌ها قبل از اجازه خرید یا فروش بیت کوین، تمامی کاربرانشان را احراز هویت می‌کنند. در نتیجه، این عبارت که «بیت کوین غیر قابل ردیابی است» تا حدودی یک توصیف نادرست و در واقع تضعیف‌کننده این ارز دیجیتال است.

بنابراین از آنجا که فعالیت در شبکه Bitcoin کاملاً شفاف است، روند انجام یک معامله خاص برای همه قابل مشاهده است و به همین خاطر، بعد از تأیید آن، برگشت بیت کوین امکان‌پذیر نیست. در نتیجه هیچ یک از معاملات شبکه بیت کوین قابل دستکاری نیستند و این بدان معنا است که شبکه بیت کوین از حمله هکرها در امان است.

ذخیره BTC در کیف پول بیت کوین

قبل از خرید بیت کوین، به فضایی برای نگهداری و ذخیره آن نیاز دارید. درست مانند دنیای فیزیکی، بیت کوین هم در کیف پول‌های مخصوص به خود نگهداری می‌شود.

مشابه با شماره حساب بانک، کیف پول بیت کوین شما هم یک آدرس منحصربه‌فرد دارد. این آدرس با جست‌وجو در دفتر کل به نمایش در می‌آید و با دیگران به اشتراک گذاشته می‌شود تا تراکنش‌هایی که مقصدش شما هستید، انجام گیرند.

این آدرس که یک نسخه کوتاه‌تر از کلید عمومی شما است، از 26 تا 35 کاراکتر تصادفی عددی، مانند:

1A1zP1eP5QGefi2DMPTfTL5SLmv7DivfNa

تشکیل شده است. گرچه این کاراکترها به صورت تصادفی کنار هم قرار گرفته‌اند، اما هر حرف و عددی، نقش مهمی در آدرس بازی می‌کند. بنابراین قبل از ارسال یا دریافت بیت کوین، بهتر است که تک تک کاراکترها را بررسی کنید.

علاوه بر این آدرس، کیف پول Bitcoin دارای یک یا چند کلید خصوصی است که به نوعی با کلید معرفی‌شده، در ارتباط است. همان‌طور که از اسم این کلید مشخص است، به هیچ عنوان نباید با دیگران به اشتراک گذاشته شود.

در میان انواع کیف پول بیت کوین، گرچه استفاده از کیف پول‌های نرم افزاری و آنلاین بسیار ساده‌تر است، اما کیف پول‌های سخت افزاری انتخاب امن‌تری برای نگهداری ارز دیجیتال، خصوصاً در درازمدت هستند. محبوب‌ترین کیف پول‌های سخت افزاری از لایه‌های امنیتی خاصی برای اطمینان از به سرقت نرفتن کلیدهای شما و ایمن بودن بیت کوین استفاده می‌کنند. اما اگر کیف پول سخت ‌افزاری را گم کنید، سرمایه شما کاملاً از بین خواهد رفت؛ مگر اینکه بک‌آپ قابل اعتمادی را از کلیدها نگه داشته باشید.

کیف پول نرم افزاری بیت کوین

کیف پول‌های نرم افزاری می‌توانند مستقیماً روی رایانه شما نصب شوند و اجازه کنترل و حفاظت از کیلدهای خصوصی را برای شما صادر می‌کنند. این مسئله، هم به عنوان نقطه قوت و هم نقطه ضعف این کیف پول‌ها در نظر گرفته می‌شود؛ چراکه اگر کامپیوتر شما به سرقت برود یا شخص دیگری به آن دسترسی داشته باشد، احتمال به سرقت رفتن سرمایه‌تان وجود خواهد داشت.

هنگام استفاده از این کیف پول‌ها، دو راه پیش رو خواهید داشت:

1. دانلود کامل اطلاعات بلاکچین از سال 2009 تا کنون! که مسلماً حجم زیادی دارد و فضای زیادی از سیستم‌تان را به خود اختصاص می‌دهد.
2. دانلود نکردن اطلاعات دفتر کل و همگام شدن با آن از طریق کیف پول‌های سبک یا SPV.

کیف پول الکتروم (Electrum) یک کیف پول بیت کوین دسکتاپ SPV شناخته‌شده است که شرایط نگهداری Bitcoin به صورت آفلاین را هم برای شما فراهم می‌کند. Exodus و Jaxx Liberty از جمله دیگر کیف پول‌های نرم افزاری هستند که از طیف وسیعی از ارزهای دیجیتال پشتیبانی می‌کنند.

قبل از استفاده از انواع کیف پول‌های نرم افزاری اطمینان حاصل کنید که نسخه معتبر و قانونی آن را دانلود کرده‌اید. به هیچ عنوان از نسخه رایگان و قدیمی این کیف پول‌ها استفاده نکنید؛ چراکه احتمالاً به راحتی هک خواهند شد.

کیف پول موبایلی بیت کوین

کیف پول‌های موبایلی، یکی دیگر از انتخاب‌های شما خواهند بود که استفاده از آنها برای خرید و فروش بیت کوین به صورت روزانه توصیه می‌شود. تقریباً می‌توان گفت تمام کیف پول‌های نرم افزاری و آنلاین، دارای نسخه موبایلی هم هستند. نکته‌ای که در خصوص این کیف پولها باید در نظر داشته باشید این است که اطلاعات شما به طور کامل در تلفن همراهتان ذخیره می‌شود. در نتیجه اگر تلفن همراهتان را گم کنید یا در اختیار دیگری قرار دهید، احتمال به سرقت رفتن اطلاعات‌تان افزایش خواهد یافت.

در حال حاضر از معروف‌ترین و بهترین کیف پول های موبایلی بیت کوین می‌توان کیف پول‌های تراست والت و کیف پول کوینومی را نام برد.

کیف پول سخت افزاری بیت کوین

کیف پول ‌های سخت افزاری دستگاه‌های کوچکی هستند که فقط برای ارسال و دریافت بیت کوین به اینترنت متصل می‌شوند. به همین دلیل است که هک این کیف پول‌ها تقریباً غیرممکن است. اما این احتمال وجود دارد که کیف پول‌ها گم شوند یا به سرقت بروند. به همین دلیل توصیه می‌کنیم که حتماً یک نسخه پشتیبان از کلیدهای خصوصی‌تان تهیه کنید و در یک جای مطمئن ذخیره نمایید. والت‌های Trezor، Keepkey و Ledger نمونه‌های محبوب این نوع کیف پول هستند.

کیف پول کاغذی بیت کوین

در آخر، کیف پول‌ های کاغذی وجود دارند که شامل کلیدهای خصوصی و عمومی آدرس بیت کوین هستند. این کیف پول‌ها به دلیل امنیت بالایی که دارند، برای نگهداری طولانی‌مدت Bitcoin، ایدئال هستند. با استفاده از سرویس‌هایی مانند WalletGenerator می‌توانید به راحتی آدرس جدیدی ایجاد کنید و کیف پولتان را از طریق چاپگر چاپ نمایید. اما به خاطر داشته باشید که در صورت گم کردن این کاغذ، سرمایه‌تان را از دست خواهید داد؛ مگر اینکه نسخه پشتیبان کیف پول‌تان را در جایی مطمئن ذخیره کنید.

کیف پول ابری بیت کوین

کیف پول‌های ابری یکی دیگر از انواع کیف پول بیت کوین هستند که در آنها کلیدها معمولاً در یک سرور که توسط شخص ثالث اداره می‌شود، ذخیره می‌شوند. در نتیجه باید به سرورهای این کیف پول اعتماد 100 درصدی داشته باشید و اطمینان پیدا کنید که در درازمدت تعطیل نمی‌شود یا دسترسی شما را به کیف پولتان قطع نمی‌کنند.

این نوع کیف پول‌ها، معمولاً رابط کاربری خیلی ساده‌ای دارند. اما با توجه به اینکه اطلاعات کلید خصوصی شما در دسترس شخص ثالثی قرار دارد، احتمال هک و به سرقت رفتن اطلاعات و سرمایه شما بیشتر خواهد بود. برخی از نمونه‌های این نوع کیف پول Coinbase، Blockchain و Lumi Wallet هستند.

کیف پول بیت کوین در صرافی

در دسترس‌ترین گزینه، کیف پول آنلاین صرافی است؛ یعنی BTC خود را در صرافی ذخیره کنید و مسئولیت نگهداری از کلیدها را به عهده شخص ثالث قرار دهید. برای بسیاری، نصب و استفاده از کیف پول‌های آنلاین ساده‌ترین گزینه است؛ انتخابی کاملاً آشنا: راحتی در مقابل ایمنی!

بسیاری از سرمایه‌گذاران بیت کوین از یک رویکرد ترکیبی استفاده می‌کنند. این افراد، مقدار اصلی سرمایه‌شان را برای درازمدت در کیف پول سخت افزاری نگه می‌دارند، اما از کیف پول‌های نرم افزاری برای خرید و فروش ارز دیجیتال استفاده می‌کنند.

روش های خرید بیت کوین چیست؟

حال که تا حدی به پاسخ سؤال «بیت کوین چیست و چه تفاوتی با ارزهای فیزیکی دارد؟» رسیدید، وقت آن است که با روش‌های خرید و سرمایه‌گذاری در بیت کوین آشنا شوید.

برای خرید بیت کوین، به طور کلی سه روش وجود دارد که عملاً دو مورد از آنها در ایران قابل استفاده است.

خرید مستقیم از فرد

در این روش، شما باید فردی را که قصد فروش Bitcoin دارد بیابید، به او اعتماد کنید و بعد از پرداخت معادل ریالی، بیت کوین خریداری‌شده را تحویل بگیرید. استفاده از این روش به هیچ عنوان از طرف ما توصیه نمی‌شود، جز در مواردی که به شخص فروشنده اعتماد 100 درصد دارید!

خرید از صرافی های ارز دیجیتال

در این روش شما می‌توانید یکی از صرافی‌های ایرانی یا خارجی فعال در زمینه خرید و فروش ارز دیجیتال را انتخاب و در آن یک حساب کاربری ایجاد کنید. مسلماً به دلیل تحریم‌ها، استفاده از خدمات صرافی‌های خارجی، احراز هویت و پشتیبانی در صورت وجود هر گونه مشکل، بسیار سخت است. بنابراین بهتر است که از خدمات صرافی‌های ایرانی برای خرید و فروش بیت کوین استفاده کنید.

در صورتی که قادر به ارائه مدارک لازم جهت احراز هویت در صرافی‌های خارجی هستید، می‌توانید از خدمات یکی از صرافی‌های بایننس، Coinbase ،Bitfinex ،Bitstamp و Poloniex استفاده کنید. برای خرید بیت کوین، می‌توانید از حساب پی پال یا ویزا کارت و مسترکارت استفاده کنید.

هنگام دریافت Bitcoin از صرافی‌ها، چه ایرانی و چه خارجی، باید مقداری کارمزد پرداخت کنید که مربوط به شبکه بیت کوین است. پردازش یک تراکنش بیت کوین از چند دقیقه تا چند روز طول می‌کشد. این زمان به میزان ترافیک در شبکه و همچنین هزینه کارمزد معامله بستگی دارد.

زمانی که شما هزینه خرید بیت کوین را به صرافی پرداخت می‌کنید، مقدار متناظر بیت کوین از طرف شما توسط صرافی خریداری می‌شود و به کیف پولی که شما تعیین کرده‌اید، منتقل می‌گردد.

خرید از ATM بیت کوین

دستگاه‌های خودپرداز بیت کوین دستگاه‌هایی هستند که BTC را در ازای دریافت پول فیزیکی به کیف پول شما ارسال می‌کنند. روش کار این دستگاه‌ها، درست مشابه با خودپردازهای بانکی سنتی است. امکان استفاده از این روش خرید بیت کوین در ایران وجود ندارد؛ چراکه به دلیل تحریم‌ها، هیچ دستگاهی در ایران ثبت نشده ‌است.

چرا از بیت کوین استفاده کنیم؟

برای پاسخ به این سؤال، بهتر است به هدف ساتوشی از خلق بیت کوین برگردیم. Satoshi Nakamoto در اصل Bitcoin را به عنوان یک روش پرداخت غیرمتمرکز ایجاد کرد. این روش پرداخت جدید، برخلاف نقل و انتقالات بانکی بین‌المللی، کم‌هزینه و تقریباً در کوتاه‌ترین زمان ممکن، قابل‌استفاده است. بنابراین می‌توان گفت مزایای استفاده از بیت کوین به عنوان یک روش پرداخت نوین، عبارت‌اند از:

1. عدم قابلیت برگشت‌پذیری پرداخت‌ها (خصوصاً برای افرادی که در زمینه فروش آنلاین انواع کالا و خدمات در حال فعالیت هستند.)
2. کاهش نرخ کارمزد انتقال پول با بیت کوین نسبت به روش‌های سنتی و بانکی
3. رمزنگاری شدن کلیه اطلاعات شخصی کاربران و حفاظت از آنها

با این حال، هنوز هم موانعی بر سر راه بیت کوین وجود دارد که تا کنون موفق به رفع برخی از آنها شده است. مهم‌ترین انتقادی که به Bitcoin وارد می‌شود، عدم وجود نظارت مستقیم برای جلوگیری از انجام نقل و انتقالات مالی با هدف پولشویی است. اما استارت‌آپ‌های تحلیلی جدید بلاکچین، ابزار جدیدی برای کمک به بررسی تراکنش‌ها با استانداردهای ضد پولشویی در اختیار شما قرار می‌دهند. در نتیجه بیت کوین، برخلاف آن چیزی که معمولاً تصور می‌شود، روش خوبی برای پولشویی یا تأمین مالی تروریسم نیست؛ زیرا این ارز دیجیتال قابل ردیابی است.

در برخی از نقاط جهان، بیت کوین هنوز یک روش کارآمدتر و ارزان‌تر برای انتقال پول به خارج از کشور است و چندین استارت آپ مالی از این ارز برای نقل و انتقالات مالی خود استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، همکاری اخیر بین صرافی بیتکس و Bantota، ارائه‌دهنده خدمات بانکی مستقر در اروگوئه، اکنون شرایط را برای پرداخت مستقیم بیت کوین در 60 بانک در آمریکای لاتین تسهیل کرده ‌است.

جالب است بدانید که با افزایش علاقه‎مندی افراد به Bitcoin، کانال‌های سنتی انتقال ارز، بهبود چشمگیری داشته‌اند. به عنوان مثال بسیاری از سیستم‌های پرداخت الکترونیکی، نرخ کارمزد را کاهش و سرعت انجام تراکنش‌ها را افزایش داده‌اند. با این حال، مسئله‌ای که هنوز هم وجود دارد، راحتی استفاده از بیت کوین، در مقابل سایر روش‌های سنتی است؛ مسئله‌ای که برای سیستم‌های مالی سنتی همچنان هم یک چالش در نظر گرفته می‌شود.

جالب است بدانید که از زمان شیوع کرونا، افراد بیشتری تصمیم به سرمایه‌گذاری در بیت کوین گرفته‌اند. بر اساس آمار منتشرشده، تعداد افرادی که از یکی از انواع کیف پول بیت کوین استفاده می‌کنند، رشد چشمگیری داشته است. به نظر می‌رسد همه‌گیر شدن بیماری، به توسعه بلاکچین سرعت بخشیده است؛ زیرا تعداد بیشتری از کسب‌وکارها، شرکت‌های پرداخت و تجارت الکترونیکی به استفاده از ارزهای دیجیتال، به ویژه استیبل کوین‌ها، روی می‌آورند.

بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که اخیراً بیت کوین به بهترین نوع دارایی برای سرمایه‌گذاری تبدیل شده است؛ زیرا افزایش قیمت بیت کوین (BTC)، توجه سرمایه‌گذاران خرد و کلان بسیاری را به خود جلب کرده ‌است.

نحوه فروش بیت کوین

یکی از سؤالاتی که برای اکثر کاربران بیت کوین وجود دارد این است که چطور بیت کوین را بفروشیم؟ قبل از پاسخ به این سؤال باید این نکته را یادآوری کنیم که شیوه به دست آوردن بیت کوین هیچ تأثیری در نحوه فروش آن ندارد. به عبارت ساده‌‌‌‌تر، تفاوتی ندارد که شما بیت کوینی را که در اختیار دارید از صرافی یا فرد خریده یا آن را خود استخراج کرده باشید. در هر حال اگر بخواهید Bitcoin خود را بفروشید، باید بدانید که چطور می‌‌‌‌شود این کار را انجام دهید.

در صورتی که بخواهید بیت کوین خود را بفروشید، می‌‌‌‌توانید از طریق یکی از شیوه‌‌‌‌های فروش به شخص یا فروش به صرافی‌‌‌‌های آنلاین اقدام کنید.

فروش به اشخاص

در این شیوه شما بیت کوین خود را به آدرس کیف‌ پول خریدار ارسال می‌‌‌‌کنید و خریدار نیز مبلغ آن را به صورت نقدی یا از طریق کارت به کارت یا حواله بانکی برای شما واریز می‌‌‌‌کند. فراموش نکنید که فروش بیت کوین به این شیوه می‌‌‌‌تواند ریسک بیشتری نسبت به فروش Bitcoin به صرافی آنلاین داشته باشد. در هنگام فروش بیت کوین به اشخاص، خصوصاً افراد ناشناس، ممکن است طرف مقابل هیچ مبلغی را بابت دریافت بیت کوین از شما، به شما نپردازد و شما متضرر شوید. یا ممکن است طرف مقابل به بهانه‌‌‌‌هایی مانند نوسانات قیمت دلار یا نوسانات قیمت بیت کوین از پرداخت قسمتی از مبلغ مورد توافق سر باز بزند و بهای کامل آن را نپردازد. اگرچه در این مواقع قانون طرف شما است و امکان پیگیری قانونی را به شما داده است، اما مشکلات فراوانی که برای طی مراحل قانونی این شکایت وجود دارد، این پیگیری به پروسه‌‌‌‌ای طولانی‌مدت تبدیل می‌شود.

فروش به صرافی های آنلاین

اگر بپرسید که چطور می‌شود بیت کوین را فروخت که خطر کمتری سرمایه ما را تهدید کند، حتماً به شما نشانی چند صرافی‌‌‌‌ آنلاین را خواهیم داد. اجازه دهید با این صرافی‌‌‌‌ها بیشتر آشنا شویم.

صرافی‌‌‌‌های آنلاین را می‌‌‌‌توان در 2 دسته کلی تقسیم‌‌‌‌بندی کرد:

صرافی‌‌‌‌های آنلاین داخلی: نام و آدرس سایت این صرافی‌‌‌‌ها را با یک جست‌وجوی ساده در اینترنت می‌‌‌‌توانید به دست آورید. کافی است عبارت‌‌‌‌هایی مانند صرافی دیجیتال یا خرید و فروش بیت کوین را جست‌وجو کنید تا به لیستی از آنها دسترسی پیدا کنید. کار کردن با این صرافی‌‌‌‌ها بسیار ساده است. کافی است این مراحل را طی کنید تا بتوانید Bitcoin خود را به فروش برسانید.

• ثبت نام در صرافی مورد نظر
• تکمیل مدارک خواسته‌شده از طرف صرافی
• مراجعه به قسمت فروش ارز به سایت
• واریز مقدار بیت کوین مورد نظر به آدرس کیف‌ پول معرفی‌شده از سوی صرافی
• دریافت وجه ریالی بیت کوین فروخته‌شده

البته در برخی صرافی‌‌‌‌ها برای فروش بیت کوین و دیگر ارز‌‌‌‌ها علاوه بر ارسال برخی مدارک شناسایی، نیاز است که فرآیند احراز هویت را نیز انجام دهید. در سوی دیگر برخی صرافی‌ها نیز برای خرید بیت کوین از شما تنها به ثبت نام شما بسنده می‌‌‌‌کنند و نیازی به احراز هویت ندارید.

به طور کلی بهترین راه مبتلا نشدن به ضرر و زیان در مسیر فروش Bitcoin، فروش آن به صرافی‌‌‌‌های آنلاین معتبر ایرانی است. دلیل این امنیت خرید را می‌‌‌‌توان نظارت پلیس فتا بر عملکرد برخی از این سایت‌‌‌‌ها دانست.

صرافی‌‌‌‌های آنلاین خارجی: این صرافی‌‌‌‌ها نیز تقریباً عملکرد مشابهی با صرافی‌‌‌‌های ایرانی دارند. سازوکار و کلیت شیوه فروش بیت کوین در این صرافی‌ها، مشابه سایت‌‌‌‌های ایرانی است. البته این نکته را نیز در نظر داشته باشید که اکثر این صرافی‌‌‌‌ها از جمله Binance از ریال ایران پشتیبانی نمی‌‌‌‌کنند و از این جهت چندان برای ایرانی‌‌‌‌ها چاره‌ساز نیستند. علاوه بر این اکثر این صرافی‌‌‌‌ها به منظور تبدیل ارز‌‌‌‌های مختلف به یکدیگر راه‌‌‌‌‌‌‌‌اندازی شده‌‌‌‌اند و خرید و فروش در آنها از طریق بیت کوین و سایر ارز‌‌‌‌های مجازی صورت می‌‌‌‌پذیرد.

تراکنش‌های بیت کوین چگونه انجام می‌شوند؟

بعد از انتخاب کیف پول و خرید بیت کوین، احتمالاً اولین سؤالی که برای شما ایجاد می‌شود این است که تراکنش‌های بیت کوین چگونه انجام می‌شوند؟

در هر تراکنش با بیت کوین سه متغیر اصلی وجود دارد: مقدار، ورودی و خروجی. (ورودی آدرسی است که پول از آن ارسال می‌شود و خروجی آدرسی است که وجه را دریافت می‌کند. از آنجا که کیف پول می‌تواند حاوی چندین آدرس ورودی باشد، می‌توانید از یک یا چند ورودی به یک یا چند خروجی پول ارسال کنید.) در هر تراکنش یک قسمت ذخیره داده وجود دارد؛ در واقع نوعی یادداشت که به شما امکان می‌دهد داده‌ها را به طور غیرقابل تغییر در بلاکچین ثبت کنید.

اما نکته منحصربه‌فرد در مورد تراکنش‌های Bitcoin این است که اگر معامله‌ای را شروع کنید که ارزش مقدار ارسالی آن کمتر از مقدار کل سرمایه شما باشد، اختلاف مقدار ارسالی و اولیه به آدرس اولیه برنمی‌گردد، بلکه از طریق یک آدرس جدید در اختیار شما قرار می‌گیرد. این بدان معنی است که کیف پول شما معمولاً حاوی چندین آدرس است که شما می‌توانید برای انجام معاملات بعدی از این آدرس‌های جدید استفاده کنید.

برای ارسال بیت کوین، باید آدرس خصوصی، مقدار بیت کوین و آدرس عمومی گیرنده را در نرم افزار کیف پولتان وارد کنید (البته بیشتر این موارد به صورت خودکار توسط کیف پول انجام می‌شود). سپس برنامه امضای ساخته‌شده از کلید خصوصی شما را برای اعلام این معامله به شبکه جهت تأیید، تولید می‌کند. شبکه باید تأیید کند که موجودی حساب شما کافی است که این کار را با بررسی همه معاملات قبلی که در دفتر کل عمومی ثبت می‌شوند، انجام می‌دهد. هنگامی که برنامه Bitcoin تأیید کرد که در واقع کلید خصوصی شما با کلید عمومی ارائه‌شده مطابقت دارد (بدون اینکه بداند کلید خصوصی شما چیست)، معامله تأیید می‌شود. مدت زمان لازم برای تأیید یک معامله از چند دقیقه تا چند روز متفاوت است. این زمان به مواردی از قبیل ترافیک بلاکچین و حجم معاملات بستگی دارد. بنابراین معاملات بزرگ‌تر با کارمزد بالاتر، سریع‌تر از معاملات کوچک‌تر به دست ماینرها تأیید می‌شوند. این معامله به یک «بلوک» اضافه می‌شود و آن بلوک هم به بلوک قبلی متصل می‌شود تا به زنجیره بلوک‌ها (Blockchain) اضافه گردد.

هر تراکنش در بلاکچین یک شناسه منحصربه‌فرد به نام هش معامله (txid) دارد که به نظر می‌رسد یک رشته 64 کاراکتری از حروف و اعداد تصادفی است. با وارد کردن این شناسه در بخش اکسپلورر بلاکچین (Blockchain Explorer)، می‌توانید یک معامله خاص را ردیابی کنید.

تراکنش‌های بیت‌ کوین شفاف هستند و هر تراکنشی که در شبکه انجام شده باشد، توسط همه قابل مشاهده‌ است. یعنی هرکس که بخواهد می‌تواند پیگیری تراکنش را انجام دهد، اما نه به این معنی که اطلاعات هویتی افراد مشخص شود و تنها می‌توان آدرس‌ها را به همراه دریافتی و ارسالی‌هایشان مشاهده کرد. از طریق جستجوگرهای بلاک و همچنین خدمات اختصاصی ارائه شده توسط برخی صرافی‌های رمزنگاری، می‌توان تراکنش‌های بیت‌ کوین را بررسی و رهگیری کرد. برخلاف سیستم بانک‌ها که در آنها بررسی اطلاعات در مورد جزئیات تراکنش‌ها برای عموم مشکل و غیرقابل دسترس است، بلاک چین سطح شفافیت بسیار بیشتری را ارائه می‌دهد. هر کسی می‌تواند اطلاعات تراکنش را بر اساس آدرس‌های خاص بیت کوین، شماره بلاک و هش تراکنش جستجو کند. بدین معنی که می‌توان بین آدرس‌ها و کیف پول‌هایی که برای نگهداری بیت کوین استفاده می‌شوند، ارتباط برقرار کرد. از جمله این جستجوگرها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

blockchain.com

btc.com

live.blockcypher.com

blockstream.info

blockchair.com

استخراج بیت کوین چگونه است؟

احتمالاً زمانی که اسم استخراج بیت کوین به گوشتان می‌خورد، اولین سؤالی که برایتان مطرح می‌شود این است که اگر بیت کوین وجود فیزیکی ندارد، پس چطور می‌توان آن را استخراج کرد؟

مشابه با طلای فیزیکی، پروتکل بیت کوین هم به گونه‌ای طراحی شده است که در گذر زمان، مقداری از آن توسط ماینرها استخراج شود و وارد بازار گردد. اما اصلی‌ترین تفاوت بیت کوین با طلا این است که ذخایر Bitcoin، به 21 میلیون کوین، محدود شده است. بنابراین، می‌توان گفت که در کل 21 میلیون بیت کوین وجود دارد و فقط با تغییر در پروتکل بیت کوین، مقدار عرضه آن بیشتر خواهد شد.

برای کمک به درک بهتر شما از نحوه استخراج بیت کوین، بهتر است ابتدا با تعریف نود (Node) یا گره‌های موجود در شبکه شروع کنیم.

نود، یک کامپیوتر قدرتمند است که نرم افزار بیت کوین را اجرا می‌کند و مسئولیت تأیید تراکنش‌ها و ایجاد بلاک جدید را به عهده دارد. با وجود اینکه برای پیوستن به نود‌های شبکه Bitcoin هیچ محدودیت خاصی وجود ندارد، اما انرژی و فضای زیادی که شبکه برای ذخیره‌سازی اطلاعات نیاز دارد، اصلی‌ترین موردی است که مانع از حضور شما در شبکه می‌شود.

بعضی از نود‌ها، نود‌های استخراج هستند که معمولاً به عنوان ماینر (Miner) شناخته می‌شوند. این نودها، مسئولیت اضافه کردن تراکنش‌های تأییدشده به یک بلوک و اضافه کردن بلوک جدید به زنجیره قبلی را به عهده دارند.

اما احتمالاً این سؤال برای شما پیش می‌آید که ماینرها چطور این کار را انجام می‌دهند؟

با حل یک معمای ریاضی پیچیده شامل یک جواب در بلاک که بخشی از برنامه بیت کوین است. معمایی که نیاز به حل دارد، یافتن عددی است که اگر با داده‌های موجود در بلوک ترکیب شود و از یک تابع هش (داده‌های ورودی را در هر اندازه به داده‌های خروجی با طول ثابت تبدیل می‌کند) عبور کند، نتیجه‌ای در یک دامنه معین ایجاد می‌کند. این عدد “Nonce” نامیده می‌شود که مخفف «عددی که یک بار استفاده شده» است. در بلاکچین، Nonce یک عدد صحیح بین «0» و «4،294،967،296» است.

اما ماینرها چگونه این عدد را پیدا می‌کنند؟ با حدس زدن تصادفی! عملکرد تابع هش به گونه‌ای است که پیش‌بینی مقدار خروجی را غیرممکن می‌کند. بنابراین، ماینرها عددی را به عنوان یک مقدار اولیه حدس می‌زنند و تابع هش را روی ترکیبی از آن شماره حدس‌زده‌شده و داده‌های موجود در بلوک اعمال می‌کنند. هش حاصل با تعداد مشخصی صفر شروع می‌شود. هیچ راهی برای حدس اینکه کدام عدد مناسب است، وجود ندارد؛ زیرا دو عدد صحیح پشت سر هم نتایج بسیار متفاوتی را ارائه می‌دهند.

سختی شبکه، یکی دیگر از پارامترهای اساسی استخراج بیت کوین است. سختی شبکه بیت کوین (تعداد صفر مورد نیاز در ابتدای رشته هش) همواره در حال تغییر است و به گونه‌ای تنظیم می‌شود که مدت‌زمان لازم برای استخراج یک بلاک، همیشه 10 دقیقه باقی بماند.

اولین ماینری که هش حاصله را در محدوده مورد نظر به دست می‌آورد، پیروزی خود را به بقیه شبکه اعلام می‌کند. بنابراین هرچه که دقت محاسباتی بیشتری داشته باشید و عددهای بیشتری حدس بزنید، شانس بیشتری برای بردن خواهید داشت. ماینر برنده به عنوان پاداش کار خود، کمی Bitcoin جدید دریافت می‌کند. در زمان نوشتن این مقاله، پاداش استخراج هر بلاک، 6.25 بیت کوین در هر بلاک است. همه ماینرهای دیگر بلافاصله کار در آن بلوک را متوقف و تلاش برای کشف رمز بلاک بعدی را شروع می‌کنند.

مهم‌ترین نکات در هنگام استخراج Bitcoin

1. در حال حاضر به دلیل افزایش سختی شبکه، هزینه خرید تجهیزات سخت‌افزاری و نگهداری از آنها و همچنین هزینه برق، بسیار زیاد است. به همین دلیل است که در حال حاضر، سرمایه گذاری در بیت کوین از طریق استخراج دشوار است.
2. مقدار بیت کوینی که به عنوان پاداش برای ماینرها در نظر گرفته شده است، هر 4 سال یک بار نصف می‌شود. در نتیجه با وجود افزایش سختی، پاداش کاهش می‌یابد.
3. ارزش بیت کوین نسبت به هزینه برق و سخت‌افزار می‌تواند طی چند سال آینده افزایش یابد تا بخشی از این کاهش جبران شود؛ اما قطعی نیست.

آموزش استخراج بیت کوین (BTC)

حال که با فرآیند استخراج Bitcoin تا اندازه‌ای آشنا شدید، نوبت به آن رسیده که نحوه راه‌اندازی سخت افزار استخراج بیت کوین را هم بیاموزید.

اولین کاری که شما باید انجام دهید این است که در مورد سخت افزار خود تحقیق کنید و یکی را انتخاب نمایید. دو نکته اصلی وجود دارد که باید هنگام انتخاب آن فکر کنید:

نرخ هش (Hash Rate) تعداد محاسباتی است که سخت‌افزار شما می‌تواند در هر ثانیه انجام دهد تا مسئله ریاضی را که در بخش استخراج شرح دادیم، حل کند. نرخ هش در مقیاس‌های مگا هش، گیگا هش و ترا هش در ثانیه اندازه‌گیری می‌شود (MH / sec ، GH / sec و TH / sec). هرچه نرخ هش سخت‌افزار شما بیشتر باشد (در مقایسه با متوسط نرخ هش فعلی)، احتمال حل معما بیشتر است.

هنگام انتخاب یک سخت افزار، حتماً به میزان مصرف انرژی دستگاه توجه کنید. مسلماً هرچه قدرت محاسباتی دستگاه بیشتر باشد، میزان مصرف برق آن هم بیشتر خواهد بود. اطمینان حاصل کنید که در پایان فرآیند استخراج، تمام سود خود را برای پرداخت هزینه برق مصرفی خرج نکنید. برای اینکه متوجه شوید برای هر هش، چند وات الکتریکی استفاده می‌شود، تعداد هش را بر تعداد وات تقسیم کنید. به عنوان مثال، اگر دستگاه 500 گیگاهرتز در ثانیه دارید و 400 وات قدرت دارد، در هر وات 1.25 گیگاهش در ثانیه دریافت می‌کنید.

سخت افزارهای اصلی را که برای استخراج به کار برده می‌شوند، در حالت کلی در سه دسته قرار می‌دهیم:

• GPU
• FPGA
• ASIC

ماینر بیت کوین CPU / GPU

ساده‌ترین تجهیزی که برای استخراج بیت کوین می‌توانید از آن استفاده کنید، کامپیوتری است که روزانه در حال استفاده از آن هستید! از لحاظ تئوری، شما می‌توانید از CPU رایانه خود برای استخراج BTC استفاده کنید. اما در عمل، با توجه به شرایط امروز، این تجهیز بسیار کند است و قابل استفاده نیست.

اما با استفاده از سخت افزار گرافیکی، می‌توانید نرخ هش بیت کوین را تا اندازه‌ای بهبود ببخشید. کارت‌های گرافیک دارای واحدهای پردازش گرافیکی (GPU) هستند. این تجهیزات برای انجام محاسبات سخت ریاضی جهت اجرای بازی‌های پیشرفته در کامپیوترها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

یکی از مزیت‌های اصلی GPU این است که با استفاده از آنها استخراج سایر ارزها به غیر از Bitcoin هم امکان‌پذیر است. به عنوان مثال، لایت کوین (Litecoin) از الگوریتم اثبات کار متفاوت از بیت کوین با نام Scrypt استفاده می‌کند. با این حال، با معرفی دستگاه‌های استخراج ایسیک (ASIC)، استفاده از تجهیزات CPU و GPU تقریباً منسوخ شده است.

ماینر بیت کوین FPGA

ماینر Array Programmable Gate Array (FPGA) یک مدار مجتمع است که امکان پیکربندی آن پس از طراحی وجود دارد. با استفاده از این دستگاه، می‌توانید تراشه‌های اختصاصی را خریداری و دستگاه را متناسب با نیازتان شخصی‌سازی کنید. با این حال باز هم به دلیل افزایش سختی شبکه، بهترین تراشه‌ها هم نمی‌توانند شانس شما را برای دریافت بیت کوین رایگان، افزایش دهند.

ماینر بیت کوین ASIC

مدارهای مجتمع مخصوص برنامه ایسیک (ASIC) به طور خاص فقط برای انجام یک کار طراحی شده‌اند: استخراج بیت کوین با سرعت بالا با مصرف انرژی نسبتاً کم. از آنجا که این تراشه‌ها باید به طور خاص برای این کار طراحی و سپس ساخته شوند، تولید آنها گران و وقت‌گیر است.

قبل از خرید هر یک از تجهیزات معرفی‌شده، با استفاده از ماشین حساب‌های ماینر آنلاین، سودآوری استخراج را محاسبه کنید. می‌توانید پارامترهایی مانند هزینه تجهیزات، نرخ هش، میزان مصرف برق و قیمت فعلی بیت کوین را وارد کنید تا ببینید چه مدت برای بازگشت هزینه سرمایه‌گذاری شما نیاز است.

هنگامی که سخت افزار خود را انتخاب کردید، نوبت به انتخاب نرم افزار سازگار با سخت افزار می‌رسد. به طور معمول هنگام استفاده از GPU و FPGA، شما به یک کامپیوتر میزبان نیاز خواهید داشت که دو چیز داشته باشد: کلاینت استاندارد بیت کوین و نرم افزار استخراج.

کلاینت استاندارد بیت کوین، رایانه شما را به شبکه متصل می‌کند و آن را قادر می‌سازد که با سایر کلاینت‌های Bitcoin ارتباط برقرار کند، تراکنش‌ها را بفرستد و زنجیره بلوک را دنبال نماید. البته مدتی طول می‌کشد تا بتواند کل زنجیره بلوک بیت کوین را دانلود و استخراج را آغاز کند. کلاینت بیت کوین اطلاعات بین ماینر شما و شبکه بیت کوین را منتقل می‌کند.

نرم افزار استخراج بیت کوین همان چیزی است که به سخت افزار دستور می‌دهد کار استخراج را انجام دهد و از بلوک‌ها را پردازش کند تا معما حل شود. نرم افزارهای مختلفی بسته به نوع سیستم عامل وجود دارند که می‌توانید از آنها استفاده کنید.

یک توسعه‌دهنده هوشمند، سیستم‌عامل استخراجی را تولید کرده است که برای کار با Raspberry Pi طراحی شده است؛ یک رایانه لینوکسی به اندازه کارت اعتباری با هزینه کم و برای مصرف کمترین میزان انرژی.

استخر استخراج بیت کوین چیست؟

برای استخراج Bitcoin دو راه پیش روی شما است. پیوستن به استخرهای استخراج بیت کوین یا استخراج به صورت انفرادی.

در حالت انفرادی، شما باید به تنهایی برای حل معما تلاش کنید. اما در انتها، اگر موفق به حل معما شوید، تمام پاداش استخراج، به خودتان تعلق خواهد گرفت. سطح دشواری یکی از مهم‌ترین عواملی است که باید هنگام بررسی استخراج انفرادی در نظر داشته باشید. در حال حاضر، سختی شبکه به اندازه‌ای افزایش یافته است که احتمال موفقیت به صورت انفرادی، تقریباً صفر است. بنابراین، اگر تجربه و سرمایه زیادی برای شروع استخراج بیت کوین ندارید، بهتر است که شانستان را با پیوستن به استخرهای استخراج امتحان کنید.

در حالت پیوستن به یک استخر استخراج، شانس شما برای حل معما بیشتر خواهد شد؛ چراکه جمعی از افراد با تجهیزات سخت‌افزاری قدرتمند در حال حدس زدن جواب هستند. گرچه شانس پیروزی شما بیشتر است، اما سهم‌تان از پاداش بیت کوین، کمتر است.

توجه به این نکته مهم است که قدرت استخر استخراج نباید بیش از 51٪ از قدرت هش شبکه باشد. اگر یک نهاد واحد بیش از 50٪ قدرت محاسباتی شبکه رمزارز را در اختیار داشته باشد، از نظر تئوری احتمال ویرانی کل شبکه وجود خواهد داشت. هنگام تصمیم‌گیری در مورد استخر استخراج، باید نحوه تقسیم پرداخت‌های هر استخر و هزینه عضویت (در صورت وجود) را ارزیابی کنید. برخی از استخرها، 1 الی 10 درصد از درآمد را به عنوان کارمزد از شما دریافت می‌کنند. با این وجود، بیشتر آنها بر مقدار میزان توان یک ماینر که جهت استخراج در اختیار استخر قرار داده است، تمرکز می‌کنند. به طور کلی، هرچه قدرت سخت افزار شما بیشتر باشد، سهامی که به شما تعلق می‌گیرد بیشتر می‌شود و در آخر سهمتان از پاداش Bitcoin هم بیشتر می‌شود.

ابتدایی‌ترین نسخه تقسیم سهم از طریق مدل «پرداخت به ازای هر سهم» (PPS) است.

یکی از روش‌هایی که استخراج بیت کوین را تسهیل می‌کند «استخراج ترکیبی» است. در این روش از بلاک‌های قبلی بیت کوین، برای استخراج سایر ارزهای دیجیتال که از الگوریتم اثبات کاری مشابه با Bitcoin استفاده می‌کنند (به عنوان مثال Namecoin و Devcoin)، استفاده می‌شود.

اگر جزء آن دسته از افرادی هستید که سرمایه لازم جهت خرید تجهیزات سخت افزاری بیت کوین را ندارید، بهتر است به فکر استخراج ارزهای دیگر مبتنی بر الگوریتم SHA256 باشید.

پس از تصمیم‌گیری در خصوص نحوه استخراج ارز و انتخاب استخر، وقت آن است که شروع به کار کنید. شما باید یک حساب کاربری در وب‌سایت استخر منتخب‌تان ایجاد کنید. سپس به عنوان یک کارگر (Worker) شروع به کار کنید. اگر در حال استفاده از چند سخت افزار هستید، باید برای هر کدام یک حساب کاربری ایجاد کنید. تنظیمات پیش‌فرض در بیشتر استخرها این است که برای کارگران یک شماره به عنوان نام آنها و «x» به عنوان رمز عبور اختصاص داده می‌شود، اما شما می‌توانید این موارد را به هر آنچه دوست دارید تغییر دهید.

با Bitcoin چه چیزی می‌توان خریداری کرد؟

افزایش کارمزد و تغییرات ناپایدار قیمت بیت کوین، جذابیت آن را برای خریدهای آنلاین معمول، کم کرده است. اما این موضوع به این معنا نیست که خرید با بیت کوین غیرممکن است. نظرسنجی‌ای که در سال 2019 توسط شرکت بیمه HSB انجام شد، نشان داد که بیش از یک سوم مشاغل کوچک و متوسط ایالات متحده رمزارزها را به عنوان یک روش پرداخت قبول می‌کنند و 59٪ آنها ارزهای دیجیتال را برای استفاده شخصی خود می‌خرند. از جمله مزایای خرید و فروش با بیت کوین، سهولت انجام معاملات بین‌المللی و ناشناس ماندن است. با پذیرش بیت کوین، صاحبان کسب‌وکار به بازار گسترده‌تری دسترسی پیدا می‌کنند و از آنجا که معاملات بیت کوین برگشت‌ناپذیر هستند، دیگر نگران بازپرداخت نیستند.

• در سال 2019 ، شرکت AT&T اولین شرکت بزرگ تلفن همراه ایالات متحده بود که امکان خرید با بیت کوین از طریق BitPay را پذیرفت.
• اگر قصد دارید با بیت کوین کارت هدیه بخرید، بهترین راه استفاده از کارت‌های هدیه Gyft یا eGifter است.
• شما می‌توانید هزینه بلیط پرواز و هتل را با بیت کوین، از طریق Expedia، CheapAir و Surf Air پرداخت کنید.
• خرید محصولات مایکروسافت با استفاده از Bitcoin امکان‌پذیر است.

آیا بیت کوین قانونی است؟ (قوانین بیت کوین در سراسر دنیا)

با افزایش محبوبیت ارزهای دیجیتال و معرفی مدل‌های جدید آن، نظارت نهادهای امنیتی روی این بازار مالی افزایش چشمگیری داشته است. در حال حاضر کشورهای کمی بیت کوین را غیرقانونی اعلام کرده‌اند. با این حال این موضوع به این معنی نیست که می‌توانید از بیت کوین به راحتی استفاده کنید. برخی از کشورها معتقدند که بازار رمزارزها هنوز به اندازه‌ای بالغ و پایدار نشده است که بتوان آن را بدون قوانین مشخص رها کرد. با این حال ابهامات زیادی در خصوص قانونگذاری برای بیت کوین وجود دارد. آیا قوانین Bitcoin باید به صورت محلی تنظیم شود یا بین‌المللی؟ نقش بانک مرکزی در تنظیم بازار رمزارزها چیست؟

در ادامه به بررسی قوانین بیت کوین در برخی از کشورها می‌پردازیم:

• قوانین بیت کوین در استرالیا: دولت استرالیا از فناوری‌های رمزنگاری و بلاکچین حمایت کرده است. در سال 2017، استرالیا اعلام کرد که ارزهای دیجیتال قانونی است و مالیات به آنها تعلق می‌گیرد. در سال 2018 اعلام شد که کاربران صرافی‌های مختلف باید در سامانه AUSTRAC ثبت‌نام و مراحل احراز هویت را دنبال کنند. برای مقابله با پولشویی و تأمین مالی تروریسم در آینده، صاحبان مبادلات ثبت‌نشده در این سامانه، جریمه خواهند شد.
• قوانین بیت کوین در آرژانتین: طبق قانون اساسی آرژانتین، Bitcoin ارز قانونی محسوب نمی‌شود؛ زیرا از طرف بانک مرکزی صادر نمی‌گردد. علی‌رغم اکوسیستم قوی بیت کوین، آرژانتین هنوز مقرراتی را برای رمزارزها تنظیم نکرده ‌است؛ هرچند که بانک مرکزی هشدارهای رسمی را در مورد خطرات احتمالی صادر کرده ‌است.
• قوانین بیت کوین در بنگلادش: در سال 2015، بنگلادش صریحاً اعلام کرد که استفاده از رمزارزها «جرم قابل مجازات» در نظر گرفته می‌شود.
• قوانین بیت کوین در بولیوی: در سال 2014، بانک مرکزی بولیوی استفاده از ارز یا توکن صادر نشده از طرف دولت را رسماً ممنوع کرد.
• قوانین بیت کوین در کانادا: کانادا یکی از اولین کشورهایی بود که آنچه را می‌توان «قانون بیت کوین» در نظر گرفت، معرفی کرد. در سال 2014، فرماندار کل کانادا قانون Bill C-31 را تصویب کرد که در آن «مشاغل ارزی مجازی» را به عنوان «مشاغل خدمات مالی» معرفی و آنها را مجبور می‌کرد الزامات و قوانین ضد پولشویی را رعایت کنند. این قانون در انتظار صدور مقررات فرعی است. دولت بیان کرده که میزان مالیات تعلق‌گرفته به تراکنش‌هایی که توسط Bitcoin انجام می‌شوند، به نوع تراکنش و مقدار آن بستگی دارد.

• قوانین بیت کوین در اکوادور: در سال 2014، شورای ملی اکوادور بیت کوین و ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز را ممنوع کرد، در حالی که بانک مرکزی اعلام کرد که تجارت آنلاین رمزارزها ممنوع نیست. در اکوادور هنوز هم بیت کوین قانونی محسوب نمی‌شود و انجام هر گونه تراکنش با استفاده از آن غیرقانونی است.
• قوانین بیت کوین در مصر: در ژانویه 2018، مفتی اعظم مصر اعلام کرد که معاملات ارزهای دیجیتال در قوانین دینی اسلامی به دلیل خطرات مرتبط با این ارزها، ممنوع است. گرچه این نظر، از دیدگاه قانونی، یک قانون در نظر گرفته نمی‌شد؛ اما از نظر حقوقی در میان مردم جایگاه ویژه‌ای داشت. با این حال، این ممنوعیت در ماه مه سال 2019 برداشته شد.
• قوانین بیت کوین در اروپا: اتحادیه اروپا رویکرد محتاطانه‌ای در زمینه تنظیم مقررات ارزهای دیجیتال در پیش گرفته است. در آوریل 2018، اعضای پارلمان با اکثریت قریب به اتفاق به توافق دسامبر 2017 با شورای اروپا برای انجام اقداماتی با هدف جلوگیری از استفاده از رمزارزها در پولشویی و تأمین مالی تروریسم رأی دادند. در اوایل سال 2020، پنجمین دستورالعمل مبارزه با پولشویی اتحادیه اروپا (5AMLD) به تصویب رسید که ارائه‌دهندگان خدمات ارزهای دیجیتال را تحت بررسی بیشتر قرار می‌دهد.
• قوانین بیت کوین در هند: بانک مرکزی هند دو اخطار رسمی در مورد Bitcoin صادر کرده است و در پایان سال 2017 وزیر دارایی این کشور در مصاحبه‌ای توضیح داد که استفاده از بیت کوین شامل جریمه قانونی نیست. دولت هنوز مقررات مربوط به ارزهای دیجیتال را تعیین نکرده است؛ اگرچه بسیار جدی به دنبال تعیین یک شیوه‌نامه در خصوص ارزهای دیجیتال است. با این حال بانک مرکزی، مؤسسات مالی هند را از همکاری با صرافی‌های رمزارزها و سایر خدمات مرتبط منع کرده است (ممنوعیتی که اخیراً توسط دادگاه عالی این کشور تأیید شده است).
• قوانین بیت کوین در ایران: در آوریل 2018، بانک مرکزی ایران اعلام کرد که مشاغل مختلف نباید از بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال برای نقل و انتقالات مالی استفاده کنند.

استخراج و خرید و فروش بیت کوین در ایران با کسب مجوزهای لازم از وزارت صنعت قانونی است. در صورتی که بدون داشتن مجوز و به صورت غیرقانونی استخراج بیت‌ کوین صورت بگیرد، نیروی انتظامی حق ضبط دستگاه‌ها و انجام پیگرد قانونی را دارد. استخراج Bitcoin در ایران قانونی است اما برای وارد کردن دستگاه استخراج ارز دیجیتال نیاز است از وزارت صنعت، معدن و تجارت مجوز بگیرید و برای دستگاه‌های استخراج ارز دیجیتال ردیف گمرکی در نظر گرفته شده است.

• قوانین بیت کوین در ژاپن: ژاپن اولین کشوری بود که بیت کوین را به عنوان «پول رایج قانونی» اعلام کرد و قانونی را در اوایل سال 2017 برای جلوگیری از «استفاده از بیت کوین در جهت پولشویی» تصویب کرد. آژانس خدمات مالی ژاپن (FSA) با سخت‌گیری در مبادلات Bitcoin دو مورد را به حالت تعلیق درآورده و دستوراتی را برای بهبود چندین مورد دیگر صادر کرده است. همچنین گروهی را برای مطالعه صنعت مبادله رمزارزها ایجاد کرده است که هدف آن بررسی مسائل نهادی در مورد بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال است. در اکتبر 2019، آژانس FSA دستورالعمل‌های اضافی را برای سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال صادر کرده است.

• قوانین بیت کوین در قزاقستان: طبق گزارشات سال 2018، بانک ملی قزاقستان اخیراً به طرح‌هایی برای منع تجارت و استخراج رمزارزها اشاره کرده است؛ اگرچه هنوز هیچ مقررات سخت‌گیرانه‌ای تصویب نشده است.
• قوانین بیت کوین در قرقیزستان: بانک مرکزی قرقیزستان در سال 2014 اعلام کرد که استفاده از رمزارزها برای معاملات مالی، خلاف قانون است. در آگوست 2019، وزارت اقتصاد، قانونی را برای تعیین مالیات استخراج ارزهای رمزپایه وضع کرد.
• قوانین بیت کوین در مالزی: کمیسیون اوراق بهادار مالزی با همکاری بانک مرکزی این کشور، در چارچوب قوانین ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کند. اوایل سال 2019، کمیسیون اوراق بهادار کشور، مجوزهای عرضه اولیه کوین (ICO) را به عنوان اوراق بهادار تأیید کرد.
• قوانین بیت کوین در مالت: در ژوئن 2018، جزیره اروپا تعدادی قانون را در خصوص بلاکچین، از جمله قانونی که جزئیات شرایط ثبت مبادلات ارزهای دیجیتال را شرح می‌دهد، تصویب کرد. در اوایل سال 2020، اداره خدمات مالی مالت سندی را منتشر کرد که در آن مسائل مربوط به ارائه توکن‌های امنیتی را مشخص می‌کرد.
• قوانین بیت کوین در مکزیک: در سال 2014، بانک مرکزی مکزیک با صدور بیانیه‌ای بانک‌ها را از تجارت با رمزارزها منع کرد. یک سال بعد، وزارت دارایی بیان کرد که بیت کوین یک دارایی غیرقانونی نیست و می‌توان از آن به عنوان روشی برای پرداخت آنلاین استفاده کرد. در پایان سال 2017، قانونگذار ملی مکزیک لایحه‌ای را تصویب کرد که مبادلات محلی Bitcoin را تحت نظارت بانک مرکزی قرار می‌دهد.
• قوانین بیت کوین در مراکش: در اواخر سال 2017، مقامات مالی مراکش اعلام کردند که استفاده از رمزارزها در این کشور مقررات ارزی را نقض می‌کند و مجازات دارد.
• قوانین بیت کوین در ناميبيا: نامیبیا یکی از معدود کشورهایی است که صریحاً اعلام کرده خرید با بیت کوین «غیرقانونی» است.
• قوانین بیت کوین در نیجریه: در حالی که بانک‌های نیجریه از کار با رمزارزها منع شده‌اند، بانک مرکزی در حال کار روی یک وایت پیپر است که موضع رسمی خود را در مورد استفاده از ارزهای دیجیتال به عنوان روش پرداخت مشخص کند.
• قوانین بیت کوین در پاکستان: در آوریل 2018، بانک مرکزی پاکستان با صدور بیانیه‌ای شرکت‌های مالی این کشور را از همکاری با شرکت‌های ارزهای دیجیتال منع کرد. در آوریل 2019، دولت فدرال مقررات جدیدی را همراه با صدور مجوز برای شرکت‎های رمزنگاری معرفی کرد.
• قوانین بیت کوین در روسیه: در حالی که رمزارزها در روسیه برای پرداخت‌ها و خدمات مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند، مقامات روسی همچنان قانون جدیدی پیشنهاد می‌دهند که توسعه فناوری رمزنگاری را در سراسر کشور سرکوب می‌کند. در نوامبر 2019، بانک مرکزی اعلام کرد که از ممنوعیت پرداخت با رمزارزها پشتیبانی می‌کند. قانون جدیدی در اوایل سال 2020 منتشر شد که هر گونه فعالیتی را در خصوص ارزهای دیجیتال، از جمله خبررسانی، ممنوع می‌کند.
• قوانین بیت کوین در سنگاپور: سنگاپور که به عنوان پناهگاه رمزنگاری در جهان شناخته می‌شود، به لطف سازمان Monetary Authority of Singapore (MAS) از یک رویکرد ابتکاری در رابطه با ارز دیجیتال و بلاکچین استفاده کرده است. در ژانویه 2020، MAS یک چارچوب نظارتی جدید را برای پوشش دادن همه مشاغل و مبادلات رمزنگاری مستقر در سنگاپور تحت قوانین ضد پولشویی و تأمین مالی تروریسم اعلام کرد.
• قوانین بیت کوین در آفریقای جنوبی: در سال 2017، بانک South Africa Reserve «رویکرد sandbox» را اجرا کرد و پیش‌نویس مقررات بیت کوین را روی تعداد کمی از استارت‌آپ‌ها آزمود. در آوریل سال 2020، Fintech Working Group پیشنهاد کرد که نظارت بر فعالیت‌های مرتبط با ارزهای دیجیتال را افزایش دهند و برای بهبود نظارت، افراد را مجبور به ثبت نام در AML کنند.

• قوانین بیت کوین در کره جنوبی: در اوایل سال 2018، کره جنوبی حساب‌های ناشناس رمزارزها را مسدود کرد. بر اساس آنچه که به طور رسمی توسط دولت اعلام شده است، دولت از معاملات «عادی» ارزهای دیجیتال پشتیبانی خواهد کرد. اما گزارش اخیر در مطبوعات کره جنوبی نشان داد که مقامات مالی این کشور در حال مذاکره با آژانس‌های مشابه در ژاپن و چین در مورد نظارت مشترک بر سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال هستند. در آوریل 2018، Fair Trade Commission به 12 صرافی ارزهای دیجیتال این کشور دستور داد که توافق‌نامه‌های کاربران خود را بازنگری کنند. در سال 2020، قانون‌گذاران در مورد الزامات جدید برای مبادلات ارزهای دیجیتال رأی مثبت دادند که به طور بالقوه سرمایه‌گذاران خرد را که توانایی تحمل فشارهای قانونی جدید را ندارند، از دور خارج خواهد کرد!
• قوانین بیت کوین در تایلند: بانك تایلند در سال 2014 با صدور بیانیه‌ای، توضیح داد كه بیت کوین قانونی نیست و نسبت به خطرات آن هشدار داد. در مارس 2018، قوه مجریه دولت به طور موقت دو پیش‌نویس فرمان سلطنتی را تصویب کرد: قوانین رسمی برای حمایت از سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال (و همچنین تعیین الزامات KYC) و تعیین مالیات بر سود حاصل از سرمایه‌گذاری آنها؛ که البته پیش‌نویس‌ها هنوز تصویب نهایی کابینه را دریافت نکرده‌اند.
• قوانین بیت کوین در ایالات متحده آمریکا: قوانین و نظرات در مورد Bitcoin در سراسر آمریکا، بسته به ایالت، متفاوت از هم است. به عنوان مثال، نیویورک در سال 2015 از BitLicense رونمایی کرد و به مشاغل بیت کوین اجازه فعالیت رسمی در این ایالت را داد. در اواسط سال 2017، واشنگتن لایحه‌ای را در خصوص قوانین انتقال پول تصویب کرد. در تگزاس، کمیسیون اوراق بهادار ایالتی فرصت‌های سرمایه‌گذاری مربوط به بیت کوین را کنترل و بعضاً کنسل می‌کند.

• قوانین بیت کوین در انگلستان: Financial Conduct Authority (FCA) بیت کوین را «کالا» می‌داند و بنابراین برای مدیریت آن برنامه‌ریزی می‌کند. در ژوئیه 2019، این مؤسسه توضیحات خود را در مورد ارزهای دیجیتال اعلام کرد و توضیح داد که کدام توکن‌ها تحت حمایت آن هستند.
• قوانین بیت کوین در اوکراین: دولت اوکراین یک گروه کاری متشکل از ناظران شعب مختلف را برای تهیه پیش‌نویس پیشنهادات در خصوص ارزهای دیجیتال ایجاد کرده است؛ از جمله تعیین اینکه کدام سازمان‌ها نظارت و دسترسی داشته باشند.
• قوانین بیت کوین در زیمبابوه: در اواخر سال 2017، یک مقام ارشد از بانک مرکزی زیمبابوه اظهار داشت که بیت کوین «قانونی نیست».

آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟

تصور کنید مقداری بیت کوین خریداری کرده‌اید و در کیف پولتان نگهداری می‌کنید. برای استفاده از آن چه برنامه‌ای دارید؟ با وجود انواع سیستم پرداخت آنلاین مانند پی پال، ویزا کارت و مسترکارت، چطور می‌توان از Bitcoin برای خرید آنلاین استفاده کرد؟

مدت‌ها است که توانایی رقابت بیت کوین با سایر سیستم‌های پرداخت مورد بحث است. هنگامی که ساتوشی ناکاموتو بلوک‌ها را برنامه‌ریزی می‌کرد، برای جلوگیری از ایجاد مشکلات احتمالی در شبکه و نقدینگی، اندازه هر بلاک را به 1 MB محدود کرد.

پس با توجه به اینکه پردازش هر بلوک به طور متوسط 10 دقیقه به طول می‌انجامد، فقط تعداد معدودی تراکنش می‌تواند همزمان انجام شود. در نتیجه، این مورد برای سیستمی که بسیاری ادعا می‌کردند می‎‌تواند جایگزین روش‌های پرداخت سنتی شود، مانع بزرگی بود. به عنوان مثال، زمانی که ویزاکارت می‌توانست در هر ثانیه حدود 1700 معامله انجام دهد، بیت کوین می‌توانست تا 7 تراکنش را بررسی و تأیید کند. این مشکل در نهایت موجب افزایش کارمزد تراکنش‌ها می‌شد؛ زیرا هرچه میزان کارمزد پرداختی بیشتر باشد، معامله سریع‌تر انجام می‌گیرد.

اینجا بود که مشکل مقیاس پذیری بیت کوین مطرح شد. تا کنون روش‌های مختلفی برای حل این مشکل پیشنهاد شده است. در حالی که پیشرفت چشمگیری هم حاصل شده، اما هنوز یک راه‌حل نهایی مشخص نشده است.

اولین و ساده‌ترین راه‌حلی که به نظر می‌رسید، افزایش سایز بلوک بود. با این حال، اجرای این ایده هم چندان ساده نبود. اول اینکه، توافق مشخصی در مورد میزان افزایش سایز بلاک وجود نداشت. برخی 2 مگابایت را پیشنهاد می‌دادند، برخی دیگر 8 مگابایت و برخی دیگر می‌خواستند به 32 مگابایت برسد.

اما تیم اصلی توسعه، بیان کردند که افزایش اندازه بلوک با افزایش قدرت استخراج‌کنندگان با بلوک‌های بزرگ‌تر، تمرکززدایی پروتکل را تضعیف می‌کند. علاوه بر این، رقابت برای طراحی و ساخت تجهیزات سریع‌تر می‌تواند در نهایت سودآوری استخراج بیت کوین را به صفر برساند.

همچنین، تعداد نود‌هایی که می‌توانند زنجیره بلوک بسیار سنگین‌تری را اجرا کنند کاهش می‌یابد و شبکه‌ای را که به عدم تمرکز بستگی دارد، بیشتر متمرکز می‌کند. بنابراین همه افراد روی استفاده از این روش، توافق نداشتند؛ زیرا وقتی شبکه غیرمتمرکز است، چطور می‌توان به‌روزرسانی انجام داد؟ آیا همه باید نرم افزار Bitcoin خود را به‌روز کنند؟ اگر بعضی از ماینرها، نود‌ها و سرمایه‌گذاران این کار را نکنند چه؟

یکی از اولین راه‌حل‌ها برای حل این مسئله، از طرف توسعه‌دهنده Pieter Wiulle در سال 2015، تحت عنوان “Segregated Witness” یا سگویت (SegWit) پیشنهاد شد. این فرآیند با تغییر در نحوه ذخیره‌سازی داده‌های تراکنش، ظرفیت بلوک‌های بیت کوین را بدون تغییر در اندازه‌شان افزایش می‌داد.

سگویت در آگوست 2017 از طریق سافت فورک (Soft fork) در شبکه بیت کوین اجرا شد تا آن را با نود‌هایی که هنوز ارتقا نیافته‌اند سازگار کند. در حالی که بسیاری از کیف پول‌ها و سایر سرویس‌های Bitcoin به تدریج نرم افزار خود را با این تغییرات جدید همگام می‌کنند، دیگران به دلیل ریسک و هزینه قابل‌توجه، تمایلی به انجام این کار ندارند. برخی معتقدند که راه‌حل SegWit، برای مدت‌زمانی محدود مشکل را حل می‌کند اما در درازمدت، مجدداً با محدودیت روبه‌رو خواهد شد.

در سال 2017، مصادف با کنفرانس CoinDesk’s Consensus در نیویورک، رویکرد جدیدی به نام Segwit2X معرفی شد. این ایده با حمایت چندین صرافی‌، SegWit را با افزایش اندازه بلوک به 2 مگابایت ترکیب و معاملات را 8 برابر کرد.

صرف نظر از حل مسئله، این پیشنهاد اختلافات بیشتری ایجاد کرد. نحوه رونمایی از آن (از طریق اعلامیه عمومی و نه پیشنهاد ارتقا) و عدم محافظت از تکرار مجدد (تراکنش‌ها ممکن است روی هر دو نسخه انجام شود و منجر به پرداخت هزینه‌های مضاعف شود)، بسیاری را ناامید کرد.

سایر رویکردهای فناوری به عنوان راهی بالقوه برای افزایش ظرفیت در حال توسعه هستند. Schnorr signatures راهی را برای تلفیق داده‌های سیگنیچر، کاهش فضای اشغال‌شده در یک بلاک بیت کوین و افزایش حریم خصوصی ارائه می‌دهد. این رویکرد همراه با SegWit می‌تواند بدون نیاز به تغییر محدودیت اندازه بلاک، موجب افزایش تعداد تراکنش‌ها شود. به‌روزرسانی سگویت به آهستگی در سراسر شبکه شروع می‎‌شود، ظرفیت معامله را افزایش می‌دهد و هزینه‌ها کاهش می‌یابد.

راه‌حل‌های مؤثرتری مانند شبکه لایتنینگ (Lightning Network ) با ارسال معاملات در شبکه‌های آزمایشی سرعت بیشتری دارند که در ادامه به توضیح آن می‌پردازیم.

شبکه لایتنینگ بیت کوین چیست؟

حل مشکل مقیاس پذیری بیت کوین کار ساده‌ای نیست، اما توسعه دهندگان Thaddeus Dryja و Joseph Poon ایده‌ای داشتند. در یک وایت پیپر در سال 2016، آنها مفهوم پروتکل «شبکه لایتنینگ» را معرفی کردند که انجام معاملات را سریع‌تر و ارزان‌تر می‌کند، در حالی که نیازی به تغییر اندازه بلوک نیست.

در این روش، شبکه Bitcoin لایه دومی را در بالای بلاکچین بیت کوین ایجاد می‌کند که شامل کانال‌های تولید‌شده توسط کاربران است.

شبکه لایتنینگ Bitcoin چگونه کار می‌کند؟

در ابتدا، دو طرفی که مایل به انجام معامله با یکدیگر هستند، یک کیف پول چند امضایی (کیف پول‌هایی که برای تأیید معامله به بیش از یک امضا نیاز دارند)، ایجاد می‌کنند. در این کیف پول مقداری بیت کوین قرار می‌گیرد و آدرس آن در بلاکچین بیت کوین ذخیره می‌گردد. سپس یک کانال پرداخت ایجاد می‌شود. بعد از آن، دو طرف می‌توانند تعداد نامحدودی معامله را بدون آنکه درگیر ثبت مستقیم اطلاعات در بلاکچین شوند، انجام دهند. با انجام هر معامله، هر دو طرف ترازنامه به‌روزشده‌ای را امضا می‌کنند تا مقدار BTC باقی‌مانده در کیف پول مشخص شود. هنگامی که هر دو طرف، پایان معامله را تأیید کردند و کانال را بستند، مانده موجودی در بلاکچین ثبت می‌شود. در صورت بروز اختلاف، هر دو طرف می‌توانند از ترازنامه‌ای که اخیراً امضا کرده‌اند، برای بازیابی سهم خود از کیف پول استفاده کنند.

توسعه این فناوری با پذیرش SegWit در شبکه‌های بیت کوین و لایت کوین (Litecoin)، افزایش چشمگیری یافت. بدون اصلاح قابلیت انعطاف‌‌پذیری معاملات‌، انجام تراکنش از طریق شبکه لایتنینگ بسیار خطرناک است و عملی نیست. بدون امنیت بلاکچین، شبکه لایتنینگ چندان ایمن نخواهد بود. در نتیجه از این روش برای انجام معاملات کوچک یا حتی خرد که خطر کمتری دارند استفاده خواهد شد. بنابراین برای انجام معاملات بزرگ‌تر، بهتر است از همان لایه اصلی بلاکچین استفاده شود.

وضعیت مقیاس پذیری بیت کوین اکنون چگونه است؟

در مارس 2018، استارت‌آپ Lightning Labs کالیفرنیا با راه‌اندازی نسخه بتا نرم افزار خود را اعلام کرد. با این حال هنوز روزهای ابتدایی است؛ اندازه تراکنش‌ها محدود و هدف انتشار برای توسعه‌دهندگان و «کاربران حرفه‌ای» است.

تحقیقات اخیر در مورد شبکه لایتنینگ نشانه‌هایی از افزایش آسیب‌پذیری را به دلیل مرکزیت تعدادی از نودهای شبکه که اکثریت بودجه را کنترل می‌کنند، نشان می‌دهد.

توسعه‌دهندگان به طور مداوم در حال کشف امکانات جدید برای افزایش حریم خصوصی و کارآیی شبکه لایتنینگ و همچنین روش‌های تلفیق فناوری‌های دیگر مانند Schnorr در شبکه هستند. شکی نیست که مدتی طول می‌کشد تا چنین به‌روزرسانی‌هایی در کل سیستم انجام شود.

ساتوشی ناکاموتو کیست؟

گرچه هویت واقعی ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) برای افراد بسیاری اهمیت دارد، اما واقعیت این است که شناسایی هویت او به اندازه کاری که کرده، ارزش ندارد. ساتوشی ناکاموتو مخترع پروتکل بیت کوین است و در نوامبر 2008 مقاله‌ای را از طریق Cryptography Mailing List منتشر کرد.

ناکاموتو اولین نسخه کلاینت نرم افزار Bitcoin را در سال 2009 منتشر کرد و بعد از مشارکتش با یک گروه، در سال 2010 محو شد. در حین این همکاری، او خیلی مراقب بود که هویتش فاش نشود. آخرین اخباری که از ساتوشی در دسترس است، مربوط به بهار 2011 است؛ زمانی که اعلام کرد در حال انجام پروژه‌های دیگر است.

آیا ساتوشی ناکاموتو ژاپنی است؟

افراد بسیاری به دلیل اسم ساتوشی ناکاموتو تصور می‌کنند که این فرد، احتمالاً ژاپنی است. این در حالی است که ساتوشی در لغت به معنای روشن فکری، ناکو به معنای متوسط و موتو به معنای مبدأ یا اساس است. همه این موارد مربوط به شخصی است که با طراحی یک الگوریتم هوشمندانه یک جنبش را بنیان نهاده است. بنابراین نمی‌توان صرفاً بر اساس اسم، قضاوت کرد که ساتوشی ژاپنی است یا نه.

از ساتوشی چه چیزهایی می‌دانیم؟

چیزی که ما می‌دانیم، بر اساس مصاحبه با افرادی است که در مراحل اولیه توسعه بیت کوین با او در ارتباط بوده‌اند. بر اساس گفته‌های این افراد،  ساتوشی تصور می‌کند بیت کوین سیستمی کاملاً دقیق است. طبق گفته جف گارزیک (Jeff Garzik)، توسعه دهنده اصلی، رمزگذاری وی معمول نبوده است؛ زیرا او از یک روند معمولی مورد انتظار اکثر مهندسین برای رمزگذاری پروتکل‌ها استفاده نکرده است.

آدام پننبرگ (Adam L. Penenberg) در شرکت Fast با این ادعا مخالفت کرد و در عوض استدلال کرد که ناکاموتو یک نفر نبوده و متشکل از یک گروه سه نفره شامل نیل کینگ (Neal King)، ولادیمیر اوکسمن (Vladimir Oksman) و چارلز بری (Charles Bry) بوده است.

او این موضوع را با تایپ عبارات منحصربه‌فرد وایت پیپر بیت کوین ناکاموتو در گوگل فهمید و تلاش کرد ببیند که آیا آنها در جای دیگری استفاده شده‌اند یا نه. یکی از این جملات، “computationally impractical to reverse”، در یک پروژه ثبت اختراعِ ساخته‌شده به دست این سه نفر برای به‌روزرسانی و توزیع کلیدهای رمزگذاری‌شده استفاده شده است. نام دامنه bitcoin.org که در ابتدا توسط Satoshi برای انتشار مطالب استفاده می‌شد، سه روز پس از درخواست ثبت اختراع، ثبت شده بود. این ثبت اختراع در فنلاند انجام شده و یکی از نویسندگان حق ثبت اختراع، شش ماه قبل از ثبت دامنه به آنجا سفر کرده بود. با این وجود هر سه نفر این موضوع را انکار می‌کنند.

اما وقتی bitcoin.org در 18 آگوست 2008 ثبت گردید، مشخص شد که دامنه در حال استفاده از یک سرویس ثبت نام ناشناس ژاپنی است که میزبانی آن با ISP ژاپنی است. همین مسئله باعث می‌شود که نظریه قبلی، یعنی فنلاند تا حدی ضعیف شود.

با این حال برخی دیگر فکر می‌کنند مارتی مالمی (Martti Malmi)، توسعه‌دهنده ساکن فنلاند، همان ناکاموتو است که از ابتدا با بیت کوین درگیر بوده و رابط کاربری آن را توسعه داده است.

احتمال دیگر، فردی به نام جد مک کالب (Jed McCaleb) است که عاشق فرهنگ ژاپن و ساکن همین کشور است و صرافی Mt. Gox و بعد از آن سیستم‌های پرداخت غیرمتمرکز ریپل (Ripple) و بعداً استلار (Stellar) را ایجاد کرده است.

نظریه دیگری حاکی از آن است که دونال اُ ماهونی (Donal O’Mahony) و مایکل پیرس (Michael Peirce) احتمالاً ساتوشی هستند. این نظریه بر اساس مقاله‌ای که آنها در مورد پرداخت دیجیتال همراه با هیتش تواری (Hitesh Tewari) منتشر کرده‌اند، استوار است. نکته جالب توجه این است که ماهونی و تیواری هر دو در همان کالجی که مایکل کلیر (Michael Clear) درس خوانده تحصیل کرده‌اند.

محققان اسرائیلی، دوریت رون (Dorit Ron) و آدی شمیر (Adi Shamir) از Weizmann Institute ادعاهای مطرح‌شده در مقاله‌ای مبنی بر ارتباط بین ساتوشی و Silk Road (وب سایت بازار سیاه که توسط FBI در اکتبر 2013 از بین رفت) را پس گرفتند. آنها بیان کرده بودند که ممکن است ارتباطی بین آدرسی که گفته می‌شود متعلق به Satoshi است و این سایت باشد. داستین دی ترامل (Dustin D. Trammell)، محقق امنیتی صاحب این آدرس بود و ادعا می‌کرد که او ساتوشی است.

هال فینی (Hal Finney)، مایکل وبر(Michael Weber)، وی دای (Wei Dai) و چندین توسعه‌دهنده دیگر از جمله کسانی بودند که به طور دوره‌ای در گزارش‌های رسانه‌ای و بحث‌های آنلاین به عنوان Satoshis معرفی شدند.

گروهی از کارشناسان زبانشناسی پزشکی دانشگاه آستون معتقدند که خالق واقعی بیت کوین، نیک سابو (Nick Szabo) است. این نظریه بر اساس تجزیه و تحلیل وایت پیپر بیت کوین شکل گرفته است.

سپس در اوایل دسامبر 2015، در گزارش‌های Wired و Gizmodo کارآفرین استرالیایی Craig S Wright، به عنوان ساتوشی، معرفی شد.

آیا کسی می‌داند که ساتوشی کیست؟

خیر. اما تکنیک‌های کارآگاهی که افراد برای حدس زدن هویت او استفاده می‌کنند حتی گاهی جذاب‌تر از جواب هستند.

جوشوا دیویس (Joshua Davis) از نیویورکر معتقد بود که ساتوشی ناکاموتو مایکل کلیر (Michael Clear)، دانشجوی کارشناسی ارشد رمزنگاری کالج ترینیتی دوبلین است. او با تجزیه و تحلیل 80،000 کلمه نوشته‌های آنلاین ناکاموتو و جست‌وجوی سرنخ‌های زبانی به این نتیجه رسید. وی همچنین به جامعه‌شناس اقتصادی فنلاندی و توسعه‌دهنده بازی‌های سابق ویلی لهدونویرتا مشکوک شد که البته این ادعا از طرف هر دو فرد به طور کامل رد شد.

دارایی ساتوشی چقدر است؟

تجزیه و تحلیل انجام‌شده توسط سرجیو لرنر، یک مقام ارشد در زمینه بیت کوین و رمزنگاری، نشان می‌دهد که ناکاموتو بسیاری از بلاک‌های اولیه شبکه Bitcoin را استخراج کرده و ثروتی در حدود 1 میلیون بیت کوین دارد. ارزش این مقدار بیت کوین در اوریل سال 2021، در حدود 60 میلیارد دلار است.

ساتوشی ناکاموتو اکنون کجاست و چه می‌کند؟

هیچ‌ کس نمیداند که ساتوشی کجاست و چه کاری انجام می‌دهد. اما بر اساس یکی از آخرین نامه‌های الکترونیکی که او در تاریخ 23 آوریل 2011 برای یک توسعه‌دهنده نرم‌افزار ارسال کرده است، می‌گوید:

من در حال انجام پروژه دیگری هستم و همه چیز خوب است!

آیا ساتوشی ناکاموتو برای دولت کار می‌کرد؟

شایعات زیادی در مورد اینکه ساتوشی واقعاً که بود و با چه هدفی بیت کوین را خلق کرد و آیا به سفارش دولت بود یا نه، وجود دارد. برخی تصور می‌کنند این ارز دیجیتال یک توطئه از طرف دولتمردان است، در حالی که برخی دیگر از تحلیلگران، نظری مخالف این دارند. جف گارزیک (Jeff Garzik)، توسعه‌دهنده هسته بیت کوین، به طور خلاصه می‌گوید:

ساتوشی یک سیستم منبع باز را برای این منظور منتشر کرد که شما مجبور نباشید بدانید او کیست، به او اعتماد کنید یا به میزان دانشش اهمیت دهید.

علاوه بر این، استفاده از نام مستعار انتخاب هوشمندانه‌ای بود؛ زیرا مردم را مجبور می‌کرد بیش از آنکه به شخصیت پشت پرده توجه کنند، بر خود فناوری تمرکز کنند.

آیا دولت‌ها می‌توانند بیت کوین را ممنوع کنند؟

بیت کوین با تحت تاثیر قراردادن بانک‌ها و موسسات مالی که بزرگترین پشتیبان آن‌ها دولت است، پا به عرصه گذاشت. دولت‌ها می‌توانند با مانع‌تراشی در مراحل مختلفی از استخراج یا خرید و فروش آن، استفاده از بیت کوین را در داخل کشورها با مشکل روبرو کنند. در حالی که برخی از دولت‌ها هنوز برای رویارویی با ارزهای رمزنگاری‌شده به‌خصوص بیت‌کوین آماده نشده‌اند، برخی دیگر آن را به عنوان ابزاری برای پرداخت قانونی می‌دانند. به طور مثال ژاپن تنها کشوری است که بیت‌کوین را به عنوان پول رایج به رسمیت شناخته است. تحلیلگران معتقدند، قانونی کردن تکنولوژی بلاک‌چین و بیت‌کوین می‌تواند منجر به تحریک و رونق اقتصاد این کشور شود. کارشناسان برآورد کرده‌اند که انقلاب تکنولوژیک در سال‌های پیش رو در این کشور رخ خواهد داد. در حال حاضر چندین دستگاه خودپرداز بیت‌کوین در ژاپن نصب شده و همچنین شرکتی به نام GMO Internet قرار است حقوق کارمندان را برای پرسنلی که مایل هستند، به بیت‌کوین پرداخت می‌کند. بیت‌کوین، اتریوم و دیگر رمزارزها در ژاپن کاملا قانونی هستند. همچنین در برخی ایالات آمریکا هم بیت‌کوین قانونی است. به عنوان مثال نیویورک با اعطای مجوز Bitlicense به کسب‌وکارهای مبتنی بر بلاک‌چین در سال 2015 موافقت کرد. در ایالت تگزاس اما سرمایه‌گذاری، استخراج و معامله بیت‌کوین و دیگر ارزهای رمزنگاری‌شده ممنوع است و ایالت کالیفرنیا به طور کامل آن را ممنوع نکرده اما قوانینی برای آن در نظر گرفته است. در سال 2013 دولت آلمان اعلام کرد، از رمزارزها می‌توان برای پرداخت مالیات و در تجارت استفاده کرد. از این‌رو می‌توان آلمان را یکی از کشورهای پیشرو در زمینه استفاده از ارزهای دیجیتال معرفی کرد. با وجود مواردی که مطرح شد باید در نظر داشت، تراکنش‌هایی که در داخل شبکه بیت‌ کوین انجام می‌شوند، خارج از کنترل هر سازمان یا دولت است. در صورتی که استفاده از بیت کوین کاربردی شود و دیگر لازم نباشد شما برای خرید کردن، بیت‌ کوین خود را به پول نقد تبدیل کنید، در این صورت جلوگیری از استفاده از بیت‌ کوین و ممنوعیت آن دیگر معنایی نخواهد داشت.

مزیت حمل و نگه‌داری بیت کوین نسبت به طلا و پول

یکی از ویژگی‌های برتر بیت کوین نسبت به نسل‌های قدیمی پول مانند طلا، حمل آسان آن بدون توجه به مقدار مبلغ موردنظر است. برای جابه‌جایی و انتقال بیت‌ کوین به هر میزان و مبلغی می‌توانید تنها با یادداشت رشته عبارت‌هایی که کلید خصوصی نام دارد، این کار را انجام دهید. همان‌طور که شما برای نگهداری و حمل‌ونقل پول کاغذی و سکه از کیف پول عموماً چرمی استفاده می‌کنید، برای نگهداری ارزهای دیجیتال‌ هم شما به یک کیف پول دیجیتال مخصوص ارزهای دیجیتال نیاز دارید. در یک کیف پول دیجیتال برای رمزارزها هم پولی ذخیره نمی‌شود. فقط چند داده خاص آن وجود دارد؛ یعنی یک کلید خصوصی (Private Key)، یک یا چندین کلید عمومی (Public Key) یا آدرس و فهرست کل تراکنش‌‌های مربوط به آن کلید خصوصی ذخیره می‌شود. دقت داشته باشید یکی از مهم‌ترین مواردی که در تضمین سود بیت کوین تأثیرگذار است، امنیت در خرید و نگهداری آن است.

وال یا نهنگِ رمزارز بیت‎‌کوین چیست؟

وال‌ها (نهنگ‌ها) بزرگ‌ترین پستانداران جهان هستند و وال‌ های بیت‌ کوین بزرگ‌ترین بازی‌گردان‌های بازار بیت‌ کوین هستند. بازی‌گردان‌هایی که همیشه یک شخص نیستند، بلکه مؤسساتی چون صندوق پوشش ریسک و صندوق سرمایه‌گذاری بیت‌کوین هستند. به عنوان مثال Pantera Capital، Bitcoins Reserve، Bitcoin Investment Trust و غیره.

این مؤسسات معمولاً با هزاران بیت‌کوین سروکار دارند. این یک عملیات بسیار پنهانی است: این صندوق‌ها توافق‌نامه‌های مخصوصی را با یک صرافی ترتیب می‌دهند که مبلغ هنگفتی را در صرافی و خارج از دید معامله‌گران معمولی انتقال دهند.

بنا بر گزارش اخیر شرکت نرم‌افزاری بلومبرگ (Bloomberg)، تنها هزار نفر مالک 40 درصد از این بازار هستند. در حقیقت این افراد، مالک مبلغ بسیار زیادی هستند. آنها می‌توانند تنها با فروش کسری از دارایی‌های خود این بازار را به جنون بکشانند.

بنا بر این مطالعه، هم‌اکنون بیش از 25 میلیون انسان در دنیا مالک بیت کوین هستند. جالب اینکه اگر شما فقط مالک 0.153 بیت کوین باشید، از نظر مقدار دارایی، در 30 درصد بالا قرار می‌گیرید. برای اینکه جزو یک درصد بالا باشید، تنها کافی است 15 بیت‌کوین به اسم خودتان داشته باشد.

آینده بیت کوین به چه صورت خواهد بود؟

بعضی‌ها جزو طرفداران متعصب بیت‌ کو‌ین و انقلابی که این فناوری به جهان هدیه داده است به حساب می‌آیند. بیت کوین برای آنها فرصتی است تا یک سیستم پولی کاملاً غیرمتمرکز و مبتنی بر اعتماد را در جهان مستقر کنند. خیلی از این طرفداران هم جزو همان گروه هودلرها هستند. کسانی که بدون توجه به قیمت به‌ صورت ماهانه اقدام به ذخیره بیت‌‌ کوین می‌کنند؛ چراکه معتقدند قیمت آن در آینده رکوردهای جدیدی را به نام خود ثبت خواهد کرد. در طرف مقابل هم بانک‌های مرکزی، دولت‌ها و سیاست‌مداران قرار دارند که به بیت‌ کوین به چشم یک خطر جدی نگاه می‌کنند. البته این نوع نگاه از طرف آنها کاملاً طبیعی است؛ زیرا پذیرش گسترده بیت‌ کوین به‌ طور قطع قدرت آنها را در خلق منابع نامحدودِ پولی محدود خواهد کرد.

رسانه‌ها هم از طرفی بدون توجه به واقعیت‌ها و مزایای این فناوری و با توجه به اطلاعات کمِ عامه مردم، سعی می‌کنند با تیترهای جنجالی از بیت کوین و ارزهای دیجیتال سوءاستفاده کنند و به این روش سعی در جذب مخاطب دارند. در نهایت می‌توان گفت که شاید بیت‌ کوین را بتوان بزرگ‌ترین انقلاب در حوزه فناوری بعد از ظهور اینترنت دانست اما تضمینی وجود ندارد که بیت‌ کوین با تبدیل‌شدن به یک ارز ذخیره جهانی، در کنار دلار یا با جایگزینی آن، بتواند حداکثر کارایی خود را در عمل اثبات کندو محقق سازد.

سخن پایانی

در این مطلب سعی کردیم تمام آن چیزی را که باید قبل از سرمایه‌گذاری در بیت کوین بدانید در اختیار شما قرار دهیم. بعد از مطالعه این مطلب، سطح نسبی دانش شما در مورد محبوب‌ترین ارز دیجیتال، بهبود یافته است اما برای شروع کار با Bitcoin هنوز هم به یادگیری مطالب بیشتری نیاز دارید.