بانک بیت کوین ؛ بانکی بدون افتتاح حساب!

بانک بیت کوین چیست؟ اگر وبلاگ رمزارز را دنبال کرده باشید، مطمئناً با رمزارز‌ها آشنا هستید. وجود “افراد بدون بانک” که دسترسی به خدمات بانکی ندارند، امروزه یک مشکل محسوب می‌شود. راه‌های حل این موضوع را با استفاده از بانک بیت کوین را در این مقاله بخوانید.

افراد بدون بانک چه کسانی هستند؟

طبق گزارش موسسه‌ی سرمایه‌گذاری فدرال(FDIC)، “افراد بدون بانک” به کسانی اطلاق می‌شود که در موسسات مالی مثل بانک حسابی ندارند، لذا از سرویس‌ها و خدماتی که این موسسات دراختیار مردم قرار می‌دهند، مثل جابه جایی پول، داشتن حساب سپرده و سرمایه‌گذاری بی‌بهره‌اند و برای انجام چنین سرویس‌هایی، مجبورند به مراجع غیررسمی مثل دوستان یا افراد فامیل تکیه کنند.

خرید ارز دیجیتال با ۱۰ هزار تومان!

تو صرافی ارزپلاس میتونی فقط با ۱۰ هزار تومان و با کارمزد صفر، بیش از ۶۰۰ ارز دیجیتال رو بخری!

شروع

چند نفر از مردم جهان بدون بانک هستند؟

طبق آخرین گزارش، نزدیک به 3 میلیارد نفر از مردم جهان بدون بانک هستند؛ یعنی یک سوم از مردم جهان. بسیاری از این مردم در کشورهای درحال توسعه مثل آفریقا، مناطق نزدیک اقیانوس آرام، خاورمیانه، شرق آسیا و مناطق صحرا نشین هستند.

زیرساخت‌های توسعه نیافته، عدم شناخت، اختلافات داخلی، نرخ بی‌سوادی، درآمد پایین و حتی جنگ از جمله فاکتورهایی هستند که در کاهش تعداد بانک‌های موجود در مراکز شهرها و درنتیجه افزایش این افراد تاثیر گذاشته است.

چرا وجود افراد بدون بانک مشکل‌زاست؟

اگر تعداد کسانی که به سرمایه‌های بین‌المللی دسترسی ندارند بالاباشد، هم مردم و هم جوامع بین‌المللی فرصت‌های ویژه‌ای را از دست می‌دهند. کشورهایی که با تعداد بالایی از این افرد مواجه‌اند اغلب رشد اقتصادی بالایی دارند؛ مثلا آفریقا با این‌که فقیرترین قاره دنیاست، اما سریع‌ترین رشد اقتصادی را در جهان دارد. درمیان کشورهایی که نرخ GDP (تولید ناخالص ملی) سالانه‌ی خود را گزارش می‌دهند، آفریقا نرخ رشدی بالغ بر 4 تا 6 درصد و حتی بیشتر را بیان می‌کند.

آسیای شرقی در این زمینه از آفریقا پیشی گرفته است؛ به‌طوری‌که کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که تا چند سال آینده، این رشد به حد انفجار رسیده و درنتیجه، اقتصاد به نقطه‌ی بحرانی می‌رسد. درست است که رشد اقتصادی بالاست ولی همچنان مردم از سرویس‌های مالی که توسط نهادهای رسمی فراهم می‌شوند بی‌بهره‌اند. مثلا اگر مردم بخواهند در کاری سرمایه‌گذاری کنند، یا کسب‌وکاری راه بیاندازند، یا حتی پول خود را پس انداز کنند، از داشتن حساب سپرده یا اعتبار بی‌بهره‌اند. انتقال پول، که نیاز به حضور هر دو طرف معامله در بانک دارد نیز انجام نخواهد شد؛ مشکلی که باعث می‌شود انتقال پول از طریق روش‌های مبتنی بر تلفن همراه، مثل M-Pesa نیزانجام نشود.

دیگر مشکلات حاصل از وجود افراد بدون بانک

فعالان اقتصادی که در خارج از آفریقا کار می‌کنند، تمایل دارند با نیروی انسانی فراوانی که در این قاره وجود دارند همکاری کنند. اما نبود سرویس‌های مالی و عدم دسترسی به آن، باعث شده این کار سخت یا غیرممکن بشود؛ مشکلی که برای هردو طرف کاری زیان‌بار است.

از طرفی مردم آفریقا می‌توانند با دسترسی به سرمایه‌های بین‌المللی به رشد اقتصادی فراتر از این برسند و از طرف دیگر، فعالان اقتصادی خارج از آفریقا با دریایی از مشتری مواجه‌اند و تمایل دارند در ارائه‌ی سرویس‌ها و محصولاتشان با این قاره وارد مذاکره شوند.

آیا امکان حل مشکل افراد بدون بانک وجود دارد؟

فرصت‌های بسیار زیادی وجود دارند. به‌عنوان مثال، تعداد افراد متعلق به طبقه متوسط ​​آفریقا در طی 30 سال گذشته سه برابر شده است و اکنون جمعیتی بالغ بر 300 میلیون نفر را شامل می‌شود. هزینه کل کالاها و خدمات در کشورهای آفریقایی، در سال 2008 بالغ بر 860 میلیارد دلار بوده است و انتظار می‌رود با سرعت رشد فعلی، این تعداد تا سال 2020 به 1.4 میلیارد دلار برسد. همه‌ی این موارد نشانه‌هایی از رشد بسیار بالای اقتصادی است. قاره‌ی آفریقا، دریایی از مشتریان است و نبود زیرساخت‌های مالی مناسب، یکی از معدود فاکتورهایی است که مانع رشد اقتصادی نمی‌شود؛ اما هرکس بتواند برای این مشکل راه حلی ارائه دهد، هم خود به سود کلانی می‌رسد و هم به انبوهی از انسان‌ها در بهبود زندگی یاری می‌رساند.

آیا پیشرفتی صورت گرفته است؟

توسعه‌ی زیرساخت‌های مالی در مناطق دورافتاده، پروسه‌ای آرام و وقت‌گیر است. با این حال هنوز جای کار برای رسیدن به موفقیت وجود دارد. زیرساخت‌های اجتماعی و فیزیکی، سال به سال در حال بهبودی است و ارائه‌ی برخی خدمات مالی به چشم می‌خورد. ولی سطح فعلی و رشد کنونی آن در آفریقا ناامیدکننده است. این‌طور به ‌نظر می‌رسد که توسعه‌ی مالی و بانکی خیلی سخت پیش می‌رود و سرعت آن، با سرعت رشد سایر صنایع قابل مقایسه نیست. شاید این سرعت کم، آگاهانه باشد. شاید آگاهانه وقت تلف می‌کنند و منتظر فرصت مناسب با رشد بسیار بالا هستند تا در آن زمان به نتیجه برسند. باز هم نتیجه یکسان است و شرکت‌هایی که به دنبال سرمایه‌گذاری در مناطقی با کاربران خاص هستند منتظر نمی‌مانند.

یک نمونه از این شرکت‌ها، شرکت M-Pesa است، که در آن انتقال پول، اعطای وام و سایر خدمات خرد مالی کاملا مبتنی بر تلفن همراه است. با وجود این‌که اکثر خانوارهای آفریقایی از درآمد کمی برخوردار هستند، در سال 2015، میزان نفوذ تلفن همراه در آفریقا 67 درصد بود و به احتمال زیاد امروز بیشتر شده است. با تمرکز بر افراد صاحب تلفن‌ همراه که درآمد کمی دارند، M-Pesa توانسته است آزادی مورد نیاز عملیات مالی را به بازار بیاورد و اکنون موفق‌ترین ارائه‌دهنده خدمات مالی مبتنی بر تلفن همراه، در اقتصادهای در حال توسعه جهان محسوب می‌شود. این نمونه‌ای از پیشرفت سریع است که بانک‌ها در اجرای آن ناکام بوده‌اند.

چگونه رمزارزها وارد بازی می‌شوند؟

رمزارزهایی مثل بیت کوین و اتریوم، فرصت‌های مالی فوق‌العاده‌ای را هم در مناطقی که زیرساخت‌های بانک‌ها درحال توسعه است و هم در مناطق بدون بانک به ارمغان می‌آورند. رمزارزها روش ساده و کم‌هزینه‌ای برای انتقال پول در پیش گرفته‌اند؛ به‌طوری‌که امکان انتقال پول از هر مکانی امکان‌پذیر شده است. برای این کار نیازی به زیرساخت بانکی یا شناسه نیست، تمام چیزی که برای استفاده از بانک بیت کوین نیاز دارید تلفن همراه و دسترسی به اینترنت است. بدین وسیله انتقال پول در سراسر قاره و حتی جهان امکان‌پذیر است. درست است که رمزارزها کارا هستند، اما معایبی نیز دارند؛ مثلا نوسانات قیمت، رابط‌های کاربری غیرفیزیکی و عدم امکان تمرکز روی نیازهای جوامع بدون بانک، مثل عدم وجود کارت شناسایی یا زیرساخت‌های توسعه نیافته در این کشورها. با این حال، با ظهور تکنولوژی‌های امیدوارکننده‌ای مثل بلاکچین و رمزارزها می‌توان این مشکلات را برطرف کرد.

بانک بیت کوین، نمونه‌ای از بانکداری مبتنی بر بلاکچین

Humaniq یک نمونه‌ی خوب از آن است؛ بانکی که مبتنی بر تکنولوژی بلاکچین ایجاد شده و به وسیله‌ی تیم بین‌المللی که به‌طور غیر متمرکز در آسیا، اروپا و آفریقا قرار دارد، توسعه یافته است. Humaniq با ایجاد یک محیط بانک‌مانند در تلفن‌های همراه کاربران، امکان انتقال پول، اعطای وام و اخذ بیمه را امکان‌پذیر کرده‌است. بانک بیت کوین، با رمزگذاری دیجیتال HMQ قدرتمند شده است. همچنین با درک نیازهای خاصی که کاربران کشورهای درحال توسعه بدون بانک دارند نیز، ویژگی‌هایی به برنامه‌ی خود اضافه کرده و این اطمینان را داده که خدمات آن در کشورهای درحال توسعه در دسترس خواهد بود. مثلا امکان احراز هویت به وسیله‌ی صدا یا چهره به‌وجود آمده است. همچنین سیستم آن مبتنی بر سخت‌افزار گران قیمتی نیست و افراد کم‌درآمد نیز امکان استفاده از آن را دارند.
این چنین شرکت‌ها، با تمرکز بر نیازهای خاص کشورهای بدون بانک و ارائه‌ی راه حل، گوی رقابت را ربوده‌اند و توانسته‌اند دراین بازار نوظهور از فرصت بالقوه‌ای برخوردار شوند.