پایگاه داده بلاک چین و پایگاه داده متمرکز چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

تفاوت اصلی بین پایگاه داده بلاک چین و پایگاه داده‌های متمرکز، در معماری آن‌ها و یا چگونگی پیاده‌سازی تکنولوژی‌های به کار گرفته شده در ساختار آن‌ها می‌باشد.

پایگاه داده‌ای که بر روی بستر جهانی اینترنت در حال اجرا می‌باشد، معمولاً در معماری خود از یک مدل کلاینت-سروری استفاده می‌کند.

در این ساختار، یک کاربر (کلاینت) با استفاده از مجوزهای اختصاص داده شده به حساب کاربریش، قادر است تا تغییراتی را در داده‌هایی که در سرور مرکزی ذخیره شده‌اند، اعمال کند. با اعمال تغییر در نسخه اصلی داده‌ها، بدین ترتیب از این به بعد هر فردی در هر زمانی که به پایگاه داده دسترسی داشته باشد، فقط با اطلاعات بروزرسانی شده مواجه خواهد شد.

خرید ارز دیجیتال با ۱۰ هزار تومان!

تو صرافی ارزپلاس میتونی فقط با ۱۰ هزار تومان و با کارمزد صفر، بیش از ۶۰۰ ارز دیجیتال رو بخری!

شروع

در نظر داشته باشید که در چنین ساختاری، کنترل پایگاه داده در اختیار مدیران خواهد بود؛ مدیرانی که با دادن حق دسترسی و مجوزها، کنترل اصلی را به صورت مرکزی در دست خود نگه می‌دارند.

توجه داشته باشید که این ساختار به هیچ وجه مشابه با بلاک‌چین نمی‌باشد.

در درون یک پایگاه داده بلاک چین، هر عضو وظیفه‎ی نگهداری؛ محاسبه و بروزرسانی ورودی‌های جدید را بر عهده دارد. در این ساختار، تمامی نودها در تلاشند تا مطمئن شوند که همه نتایج بدست آمده، مشابه هم می‌باشند که نودها از این طریق، امنیت درون شبکه‌ای را برقرار ‌می‌نمایند.

از تفاوت‌های بین بلاک‌چین و پایگاه داده‌های سنتی، این نتیجه بدست می‌آید که بلاک‌چین‌ در راستای انجام عملکردهایی مشخص، سیستم‌هایی مناسب‌تر برای ذخیره داده می‌باشند؛ این در حالی است که پایگاه‌ داده‌های متمرکز، تماماً برای نوع دیگری از عملکردها مناسب می‌باشند.

در بلاک‌چین، اعضایی که هیچ اعتمادی به هم ندارند، بدون حضور و نیاز به مدیریت مرکزی قادر هستند تا به اشتراک‌گذاری اطلاعات بپردازند. در این ساختار، تراکنش‌ها توسط شبکه‌ای از کاربران و بر اساس مکانیزم اجماع، پردازش می‌شوند که در نهایت به صورت همزمان یک سیستم مشابه و مشترکی از رکوردهای پایگاه داده به وجود می‌آید.

ارزش و اهمیت کنترل غیرمتمرکز در این است که باعث از بین رفتن ریسک‌های ناشی از کنترل مرکزی می‌شود. مثلاً توجه داشته باشید که در پایگاه داده‌ با کنترل مرکزی، به دلیل سطح دسترسی کافی برخی از کاربران، ممکن است با ریسک نابودی و یا خراب شدن داده‌ها توسط این افراد رو به رو شویم. این شرایط باعث می‌شود تا کاربران به مدیران شبکه وابستگی بیش‌تری داشته باشند.

البته باید گفت که در این ساختار، به برخی از مدیران اعتماد بیش‌تری شده است. از این جمله می‌توان به بانک‌ها اشاره کرد که در بانک‌ها، پول مردم که در پایگاه داده‌های خصوصی نگه‌داری می‌شود، توسط هیچ بانکی دزدیده نشده است. در واقع در انجام اینچنین کارهایی است که به صورت منطقی به استفاده از کنترل مرکزی نیاز داریم و اعمال کنترل مرکزی به یک تخصص مورد نیاز تبدیل شده است.

البته فراهم آوردن این کنترل مرکزی خصوصی نیز چندان آسان نبوده و بانک‌ها برای جلوگیری از دزدیده شدن پول‌ها و یا دارائی‌های افراد توسط هکرها و یا افرادی که قصد ضرر رساندن به دیگران را دارند؛ باید میلیاردها دلار خرج نمایند.

در این راستا، اگر آن دسته از مدیران مرکزی که در نگهداری اطلاعات سری خود به آن‌ها اعتماد کرده‌ایم، در نگهداری از اطلاعات و دارائی‌های ما با شکست مواجه شوند، این ما هستیم که با ضرر و زیان رو به رو خواهیم شد.

ثبت تاریخچه‌‌ای از خود

بیش‎تر پایگاه داده‌های متمرکز، اطلاعاتی را که برای مدت مشخصی به صورت بروزرسانی شده هستند، نگهداری می‌کنند. این ساختارها در حالت کلی، معمولاً تصویری از یک لحظه از پایگاه داده را نشان می‌دهند.

پایگاه داده بلاک چین نیز هم قادر به نگهداری اطلاعات تأیید شده فعلی هست و هم این که می‌توانند اطلاعاتی که از قبل بدست آمده‌اند را نگهداری نماید. تکنولوژی بلاک‌چین، قادر به تولید پایگاه داده‌هایی است که دارای تاریخچه‌ای از خودشان می‌باشند.

پایگاه داده‌های بلاک چین، هم در حال گسترش آرشیوی از تاریخچه خودشان هستند و هم این که به صورت لحظه‌ای به نگهداری اطلاعات و انجام عملکرد خود می‌پردازند. این همان هزینه مورد نیاز برای شکل‌گیری و غیر قابل تغییر بودن پایگاه داده بلاک چین می‌باشد. با عملکرد این نوع از پایگاه‌ها داده‌ها، شاهد انقلابی بزرگ در تبدیل پایگاه داده‌ها به سیستم‌هایی از رکورد هستیم.

کارایی

با وجود آن که از بلاک‌چین‌ها در قالب پلتفرم‌هایی برای انجام تراکنش‌ها و نیز به عنوان سیستم‌هایی از رکوردهای ذخیره شده استفاده می‌شود؛ این پلتفرم‌ها، در مقایسه با تکنولوژی‌های پرداخت‌های دیجیتالی معروف دیگر مانند: visa و paypal، بسیار کندتر می‌باشند.

هر چند که برای رفع این مشکل، بهبودهایی در ساختار بلاک‌چین در نظر گرفته شده است؛ ولی در حالت کلی کارکرد بلاک‌چین با صرف مقدار مشخصی از زمان انجام می‌گیرد.

مفهوم شبکه‌های توزیع شده در تکنولوژی بلاک‌چین، بدین صورت است که هیچ کدام از اعضای این ساختار، قدرت محاسباتی خود را اشتراک‌گذاری نکرده و یا با دیگران ترکیب نمی‌کنند. بلکه هر یک به تنهایی به شبکه سرویس داده و سپس نتایج بدست آمده از کارهای خود را تا زمان رسیدن به یک اجماع، با دیگر اعضای شبکه مقایسه می‌کنند.

در نقطه مقابل نیز، پایگاه داده متمرکز، ده‌ها سال است که وجود دارد. این دسته از پایگاه‌ داده‌ها در طول سالیان فعالیت خود، در زمینه کارایی با به وجود آمدن نوآوری‌هایی مانند “قانون مور” به پیشرفت‌های قابل توجهی دست یافته‌اند.

محرمانه بودن 

بیت‌کوین یک نوع پایگاه داده با قابلیت خواندن و نوشتن می‌باشد. بدین معنی که هر کسی قادر است که یک بلاک جدید را در درون زنجیره بلاک‌چین بیت‌کوین بنویسد و همچنین هر فردی قادر است که اطلاعات بلاک‌ها را از درون این زنجیره بخواند.

یک بلاک‌چین مجاز که مانند یک پایگاه داده متمرکز می‌باشد، در یک حالت نوشتن و خواندن کنترل شده قرار دارد. بدین معنی که در این ساختار، شبکه و یا پروتکل را می‎توان طوری تنظیم نمود که فقط اعضای مجاز بتوانند اطلاعاتی را در درون پایگاه داده نوشته و یا اطلاعاتی را از آن بخوانند.

حال اگر محرمانگی تنها هدف مدنظر ما باشد و در این بین داشتن اعتماد، موضوع چندان مهمی به حساب نیاید؛ پایگاه داده بلاک چین هیچ نوع برتری و مزیتی را نسبت به پایگاه داده متمرکز نخواهد داشت.

پنهان سازی اطلاعات بر روی بلاک‎چین، بار زیادی از عملیات محاسباتی و رمزنگاری را بر روی نودهای شبکه تحمیل می‌نماید. در این راستا، ذخیره‌سازی کامل داده در پایگاه داده خصوصی به عنوان بهینه‌ترین روش پنهان سازی اطلاعات به شمار می‌رود که در این روش، حتی نیازی برای اتصال به شبکه نیز وجود ندارد.

اگر به تمام پایگاه داده‌هایی که در سری فیلم‌های اکشن “مأموریت غیر ممکن” که توسط کاراکتر “ایتن هانت” شکسته شده بود توجه کنید؛ می‌توانید به سطح محرمانگی موجود در پایگاه‌های داده‌ه خصوصی پی ببرید.