ارز دیجیتال دش کوین (DASH) چیست؟

نام قبلی ارز دیجیتال دش کوین (DASH)، دارک کوین بود. دش کوین در واقع یک ارز دیجیتالی است که به طور خاص برای پرداخت طراحی شده است. این شبکه از ساختاری دو لایه برخوردار است. دش (DASH) به خاطر اجرای مسترنود‌ها آن هم برای اولین بار مشهور شد. این رمزارز در سال ۲۰۱۴ توسط توسعه دهنده‌ای به نام ایوان دافیلد ساخته شد. دافیلد برای ارائه ویژگی‌های جدید مانند کاهش هزینه‌های تراکنش، فورک جدید از بلاکچین بیت کوین به نام دش کوین را تاسیس کرد.

اولین شباهت دش کوین با بیت کوین دو لایه بودن پروتکل آن و استفاده از یک مکانیزم اثبات کار (POW) است. لایه دوم دش کوین از مکانیسم proof-of-service یا اثبات خدمت (POSe) استفاده می‌کند، که در واقع نوعی سیستم امتیاز‌دهی برای اطلاع از عملکرد مطلوب نودها می‌باشد.

ماینرها با فراهم کردن امکان ارسال و دریافت اولیه رمزارزها و جلوگیری از مخارج اضافی، لایه اول شبکه را فعال می‌کنند و مسترنودها لایه دوم را فعال می‌کنند.

خرید ارز دیجیتال با ۱۰ هزار تومان!

تو صرافی ارزپلاس میتونی فقط با ۱۰ هزار تومان و با کارمزد صفر، بیش از ۳۰۰ ارز دیجیتال رو بخری!

شروع

این وجوه قابل جابجایی هستند و در صورت خرج شدن یا آفلاین شدن مسترنود، دریافت جوایز بدست آمده از رمزارزهای تازه تولید شده متوقف می‌شود. مسترنودها استخراج نمی‌کنند و رایانه‌های استخراج نیز نمی‌توانند به عنوان مسترنود کار کنند. ۴۵ درصد پاداش هر بلوک به مسترنود، ۴۵ درصد به استخراج کننده‌ها و ۱۰ درصد نیز برای تغییرات پیشنهادی مصوب اختصاص می‌یابد. از سال ۲۰۱۸، بیش از ۴۸۰۰ کسب و کار و بنگاه از دش (DASH) پشتیبانی می‌کنند؛ این ارز در بیش از ۹۰ صرافی موجود است و گفته می‌شود بیشتر از ۹۳۰۰ تراکنش در روز را انجام می‌دهد.

دش کوین چگونه کار می‌کند؟

راه‌اندازی و صدور

رمزارز دش (DASH) پیش از انتشار نرم افزار اختصاص آن فروخته نمی‌شود یعنی از طریق مکانیسم ICO عرضه نمی‌شود.

دش کوین یک فورک بیت کوین است و برای اولین بار در تاریخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۴ استخراج شده است. عرضه کوین دش در بالاترین میزان ۹۲/۱۸ میلیون و در پایین‌ترین میزان ۱۷/۱۷ میلیون دلار است. میزان این عرضه به تصمیم گیری کاربران مسترنود در اکوسیستم ارز دیجیتال دش بستگی دارد، چه آنها به پیشنهادات بودجه و تغییرات مدیریتی رأی دهند یا مخالف آن باشند.

انتشار توکن‌های جدید در بین استخراج کنندگان از طریق مکانیسیم POW و در بین مسترنودها از طریق مکانیسم POSe انجام می‌شود. پاداش بلوک به این ترتیب تقسیم می‌شود: ۴۵ درصد دریافت شده توسط ماینرها، ۴۵ درصد توسط مسترنودها و ۱۰ درصد به  توسعه ارز دیجیتال دش اختصاص می‌یابد.

طراحی شبکه و مدل امنیتی

هر مسترنود موظف است ۱۰۰۰ دش وثیقه بگذارد، که این رقم به صورت تصاعدی امکان حمله به شبکه را با زیادشدن دش‌های اضافی کاهش می‌دهد. مثلا اگر شبکه دش دارای ۴۸۰۰ مسترنود برای کنترل نیمی از شبکه باشد، آنها باید ۴،۸۰۰،۰۰۰ دش را از بازار آزاد بخرند که کار سختی است زیرا قیمت دش طی روند خرید بطور قابل توجهی افزایش می‌یابد.

شبکه مسترنود برای انجام وظایف حساس به روش خاصی عمل می‌کند به این صورت که هیچ نهادی به صورت انفرادی نتیجه را کنترل نمی‌‌کند زیرا قابلیت «ارسال فوری» قادر است در عرض چند ثانیه تراکنش‌های دش را انجام دهد مسترنودها بدون آنکه وظیفه انجام کار کل شبکه را برعهده داشته باشند، می‌توانند به عنوان یک اوراکل عمل کنند.

برای کاهش این احتمال که برخی از مجریان نتوانند سطح خدمات مورد نیاز شبکه را فراهم کنند، نود‌ها باید شبکه را بررسی کنند تا از فعال بودن آنها مطمئن شوند. در مدل اجماع اثبات خدمات (POSe)، تمام کارهایی که برای بررسی شبکه انجام می‌شود تا ثابت شود نودها فعال هستند، توسط خود شبکه مسترنود انجام می‌شود.

برای تحقق این هدف، دو گروه در هر بلوک معین می‌شود. گروه اکثریت A، سرویس گروه اکثریت B را در هر بلوک بررسی می‌کند. گروه A با نزديكترين نود به بلوك هش نشان داده می‌شود(جايگزينی برای B با دورترين فاصله نود به بلوک). هر مسترنود که بخشی از گروه A است، کار نود مقابل را که بخشی از کورم B است، بررسی می‌کند. با هر بلوک تقریباً ۱ درصد از شبکه تجزیه و تحلیل می‌شود لذا کل شبکه حدود شش بار در روز بررسی می‌شود. برای باقی نگه داشتن سیستم در حالت مطمعن، نودها به صورت تصادفی از طریق سیستم گروه بندی انتخاب می‌شوند و برای غیرفعال کردن یک نود حداقل ۶ تخلف در پروتکل باید رخ دهد.

سیاست‌های عرضه دش کوین

از سال ۲۰۱۸، میزان پاداش هر بلوک تقریبا ۳۴/۳ دش است، بنابراین مسترنودهای منتخب ۶۷/۱ دش در هر بلوک یا تقریبا ۶ دش در ماه دریافت می‌کنند.

پاداش بلوک در هر ۲۱۰۲۴۰ بلوک (تقریباً ۲۵/۳۸۳روز) ۱۴/۷ درصد کاهش می‌یابد. دش مانند بیت کوین، تا زمان ایجاد بیشترین میزان ذخایر ممکن، با شتابی کاهنده در حال زیاد شدن است. به این صورت، بعد از سال ۲۲۰۹ فقط ۱۴ دش دیگر تولید می‌شود. آخرین خط تولید دش ۲۳۱ سال طول می‌کشد (از ۲۲۴۶ شروع می‌شود و با انتشار اخرین دش در ۲۴۷۷ پایان می‌یابد).

پیشنهادات مربوط به توسعه بودجه در انجمن دش انجام می‌شود، انجمن دش جایی است که بازخوردها و پیشنهاداتی از تمام جامعه کاربران دش گرفته می‌شود. مسترنودها در یک دوره پیشرفت به صورت بله، خیر، ممتنع، رأی می‌دهند. در صورت تصویب طرح (۱۰٪ موافق باشند)، بودجه مستقیماً از بلاکچین به پیمانکاران توسعه در هر بخش پرداخت می‌شود.

یک سوپر بلوک پیشنهادات سرمایه‌گذاری را پرداخت می‌کند. پیشنهادات ماهانه صادر می‌شوند و پاداشی بیشتر از حد متوسط ارائه شده را دارند. این مبلغ از آن ۱۰٪ بلوكی كه جهت توسعه ارز دیجیتال دش در نظر گرفته شده است هزینه می‌شود. همانطور که قبلا بیان شد، پاداش بلوک ۴۵٪ به مسترنود، ۴۵٪ به استخراج کنندگان و ۱۰٪ به پرداخت جهت توسعه شبکه اختصاص دارد که منوط به تصویب مسترنودها از طریق رای‌گیری است. آن ۱۰٪  در هر بلوک موجود نیست، بلکه در یک سوپربلوک که تقریباً هر ماه ایجاد می‌شود (یا گاهی نمی‌شود) قرار داده می‌شود.

فرآیند تراکنش‌های مالی

دو نوع معامله توسط دش انجام می‌شود: تراکنش‌های فوری و تراکنش‌های شخصی.

در یک تراکنش شخصی، دش از نسخه توسعه یافته قابلیت ادغام کوین ها (CoinJoin) استفاده می‌کند. CoinJoins تراکنش‌های کاربر را با هم ادغام می‌کند تا مبلغ ارسال شده توسط هر کاربر را پنهان کند، اما برای مشخص کردن آن میزان می‌توان مقدار پول را در سمت گیرنده به میزان تراکنش‌های ارسال شده در سمت فرستنده اضافه کرد. علاوه بر قابلیت Coinjoin، دش ادعا می‌کند که مجموعه‌ای از پیشرفت‌ها مانند قابلیت ناشناس بودن تراکنش‌ها، دسترسی زنجیره‌ای و ادغام زمان تراکنش‌ها را ایجاد کرده است.

ادغام زمان تراکنش‌ها، ابزاری برای قابلیت تعویض پذیری این ارز است. برای اطمینان از یکسان بودن تمام ارزها آنها را ادغام می‌کنند تا تاریخ تراکنش‌های ارز بطور خاص دریافت شود. البته این کار به صورتی انجام می‌شود که به وظیفه‌ی حسابدار در تأیید صحت دفتر حسابرسی کل لطمه‌ای وارد نشود.

هر تراکنش خصوصی را می‌توان یک رویداد مستقل به حساب آورد. تراکنش می‌تواند توسط چند گروه انجام شود (حداقل ۳ طرف) و به این نحو که پول‌ها به گونه‌ای که پس از آن به راحتی از هم جدا نمی‌شوند، ادغام می‌شوند. در هر جلسه فقط سه مشتری وجود دارد، در نتیجه ناظر برای ردگیری تراکنش شانسی یک به سه خواهد داشت. برای افزایش ویژگی ناشناس بودن، از روشی زنجیره‌ای استفاده می‌شود که در آن تراکنش‌ها از طریق چند مسترنود یکی پس از دیگری انجام می‌شوند.

با استفاده از مسترنودها، کاربران قادر به ارسال و دریافت تراکنش‌های برگشت ناپذیر فوری (تراکنش‌های فوری) هستند. پس از انجام تراکنش، تراکنش‌های ورودی قفل می‌شوند تا فقط در یک تراکنش خاص قابل پرداخت باشند (تنظیم قفل بر روی شبکه حدود چهار ثانیه طول می‌کشد). شناسه‌های دقیق تراکنش‌ها برای تبادل ارزها باید با هم هماهنگ شود، لذا تراکنش‌های غیر منطبق مردود می‌شوند.